چرا در سوره اخلاص {Qلَمْ يَلِدْQ} (اخلاص/3) بر {Qلَمْ يُولَدْQ} مقدم شده است؟ در صورتي كه براساس قانون طبيعي ابتداء بايد مولود سپس والد بيايد؟

از آنجا كه مشركان و اهل كتاب از يهود و نصاري تصور مي كردند كه خداوند متعال داراي فرزند است، مثلاً مشركان مي گفتند: فرشتگان دختران خداوند هستند! قرآن كريم در اين باره مي فرمايد: فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ. أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ از آنان بپرس آيا پروردگارت دختراني دارد و پسران از آن آنهاست، آيا ما فرشتگان را مؤنث آفريديم و آن ها ناظر بودند؟! يا آن كه يهوديان نيز تصور مي كردند كه عزير فرزند خداوند متعال است! و مسيحيان تصور مي كنند كه حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ فرزند و پسر خداوند متعال است : وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ بنابراين، مشركان، مسيحيان و يهوديان فكر مي كردند كه خداوند متعال داراي فرزند است، ولي هيچ كسي اين تصور را نكرده و اعتقاد نداشت كه خداوند متعال پدر داشته باشد، به همين جهت در سوره توحيد (اخلاص) جمله لَمْ يَلِدْ ؛يعني هرگز خداوند كسي را نزاييده و نخواهد زاييد، بر جمله لَمْ يُولَدْ ؛ و زاده نشده؛ يعني پدري نداشته و اساساً زاييده نشده» به خاطر اهميت موضوع مقدم شده است. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه