تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
امامت جنبه حقّی و رسالت جنبه خلقی دارد رسالت تئوری توحید را ترسیم می کند و امامت اجرای آن را و عمل کردن به آن را به عهده می گیرد. رسالت جنبه ظاهر و هدایت ظاهری را رهبری می کند که امام علاوه بر این، هدایت باطنی را هم به عهده دارد. امامت مقام ولایت کلّیه و مطلقه الهی و مرتبه خاصی از قرب الهی است. و رسالت این گونه نیست. به تصریح قرآن مجید، حضرت ابراهیم(ع) که دارای مقام رسالت بود، بعد از سالها پیامبری و گذراندن امتحانات زیاد به مقام امامت نائل شد. [i] «وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِمامًا قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمینَ» [ii] .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.