نظر روایات اسلامی راجع به معاد جسمانی - روحانی چیست؟

روایات اسلامی که مُفسِّر قرآن مجیدند، به پیروی از آن، به بیان و تشریح معاد جسمانی - روحانی پرداخته اند.[1] در این جا به چند نمونه از این روایات اشاره می شود: پیامبر اکرم (علیه السلام) می فرمایند: هر بنده ای که وارد بهشت شود، کنار سر و پاهایش دو فرشته ی حورالعین می نشینند و با بهترین صداها برای او آواز می خوانند، منتهی آواز آنها شیطانی نیست، تمجید و تقدیس خداوند است.[2] در صحیح مسلم و بخاری آمده است: قال رسول الله: من قتل نفسه بحدیدة جاء یوم القیامة و حدیدته فی یده یتوجأ بها فی بطنه فی بطن جهنم خالداً مخلداً فیها ابداً؛[3]پیامبر اکرم (علیه السلام)فرمود: کسی که با آهن خودکشی کرده باشد، روز قیامت در حالی که آن آهن را به دست دارد، (وارد می شود و) همان آهن را در شکمش می گذارند و با آن او را به قعر جهنم می فرستند... امیر مؤمنان، سرور معادباوران می فرماید: أخرجهم من ضرائح القبور واوکار الطیور و أوجرة السباع و مطارح المهالک سراعاً الی امره مهطعین الی معاده رعیلا صُمُوتا قیاماً صفوفاً...؛[4] در آن زمان (رستاخیز) آنها را از بیغوله های گور و لانه های پرندگان و جایگاه درندگان و میدان های جنگ بیرون می آورد، با شتاب به سوی فرمان پرودگار روی می آورند و به صورت دسته های خاموش و صفوف ایستاده حاضر می شوند. در جای دیگر می فرماید: واعلموا انّه لیس لهذا الجلد الرقیق صبر علی النار فارحموا نفوسکم؛[5] آگاه باشید این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد، پس بر خویشتن رحم کنید. دلالت این روایت بر وقوع معاد جسمانی - روحانی کاملاً روشن و بی نیاز از توضیح است. آوازه خوانی حوریان، محشور شدن شخص با همان آلت قتاله (آهن)، بیرون آوردن مردگان از صندوق قبرستان ها و خبر از سوختن همین پوست های دنیایی، همه و همه ترسیمگر معاد جسمانی - روحانی هستند. امام صادق (علیه السلام) پیشوای ششم مکتب تشیع در پاسخ ابن ابی العوجا[6] که درباره ی مجازات بدن دوم در قیامت سؤال می کرد، فرمودند: أرایت لو انّ رجلا اخذ لبنة فکرها ثم ردها فی ملبنها فهی هی و هی غیرها؛[7] بدن دوم مانند خشت خشک شده ای است که پس از نرم شدن و مخلوط کردن با آب به صورت اول در می آید. شیخ عباس قمی روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) درباره ی شارب الخمر نقل می کند که فرمود: شراب خوار، با روی سیه، چشمان کبود، دهن کج، و در حالی که آب دهنش جاری و زبانش از پشت سرش بیرون شده است محشور می شود.[8] .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه