برخی از مطالبی که در قرآن مطرح شده است در زمان کنونی کاربرد خود را از دست داده اند، به عنوان مثال آیاتی که درباره غنائم جنگی یا برده داری یا چندهمسری هستند که همگی منسوخ شده اند. آیا این با جاویدان بودن قرآن سازگار است؟

اولا، بر فرض که مورد یا مواردی در قرآن مطرح شده که الان از مسائل زمانه نباشد اما این طور نیست که بتوان نتیجه گرفت که پس با جاودانه بودن قرآن ناسازگار بوده و قرآن جادانه نیست! چون ملاک و معیار مطرح شده در آن مورد یا موارد مهمتر از خود آنها است که این مسأله است که قرآن را جهانی و جاودانه کرده است.ثانیا، آنچه شما ذکر کرده اید یعنی غنائم جنگی یا برده داری و یا چند همسری کجای عالم منسوخ شده اند، بله بعضا در بعضی جا ممکن است محدود شده باشد اما در جاهای دیگر نه تنها محدود نشده بلکه با اشکال و قالبهای جدید و به صورت ظاهری متمدنانه رخ نشان داده و می دهد. پس باید دقت کرد و نباید محدودیت را با منسوخیت خلط کرد.ثالثا، ذکر مواردی در قرآن از جمله مباحث برده داری، چند همسری و ... به معنای اصالت دادن و قبول تمام شقوق آن نیست، بلکه به معنای توجه به نیازها، اقتضائات، و هدایت جامعه و کمک به مدیریت مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مربوط به آن، ضمن ذکر حدود، حقوق و وظائف طرفین است تا کمتر آسیب زا باشد، و این عین جهانی و جاودانگی بودن قرآن را می رساند نه ناسازگاری آن را.(دقت کنید) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه