آیات سیاسی

آیا در قرآن آیات سیاسی وجود دارد؟ اگر هست کدام آیات قرآن سیاسی هستند؟ با توجه به موضوع علم سیاست که نوعی مصلحت و دوراندیشی در اداره و تدبیر امور جامعه و مردم است، باید گفت آیات زیادی در این زمینه وجود دارد. در زمینه رعایت عدل و قسط، حکومتداری، ارزش گذاری، رابطه با مؤمنان، رابطه با غیر مؤمنان، رابطه با حاکم و رهبر، اجرای حدود و احکام قضایی، موضوعات تربیتی، تغذیه، امور معیشت، و ...، در قرآن آیات متعدد وجود دارد که مجال شمارش آن ها نیست؛ لذا بطور موردی اشاره می شود: ـ بعثت انبياء براي اقامه قسط و عدل: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَ أَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَ الْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط»؛ ما رسولان خود را با دلايل روشن فرستاديم، و با آن ها كتاب (آسمانى) و ميزان (شناسايى حقّ از باطل و قوانين عادلانه) نازل كرديم تا مردم قيام به عدالت كنند.(1) ـ برائت و دوری از مشرکان: «وَ أَذَانٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلىَ النَّاسِ يَوْمَ الحجّ‏ِ الْأَكْبر أَنَّ اللَّهَ بَرِى‏ءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ وَ رَسُولُهُ‏»؛ و اين، اعلامى است از ناحيه خدا و پيامبرش به (عموم) مردم در روز حج اكبر [روز عيد قربان‏] كه: خداوند و پيامبرش از مشركان بيزارند!(2) ـ حفظ استقلال امت اسلامي و عدم سلطه كفار بر مسلمين: «وَ لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكافِرِينَ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً»؛ و خداوند هرگز كافران را بر مؤمنان تسلّطى نداده است.(3) ـ مشورت و عقل جمعی: «وَ أَمْرُهُمْ شُوري بَيْنَهُمْ»؛ و كارهايشان به صورت مشورت در ميان آن ها است‏.(4) «وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْر»؛ و دركارها با آن ها مشورت كن.(5) ـ اطاعت از خدا و رسول و اولیای الهی: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِي شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَي اللَّهِ وَ الرَّسُولِ»؛ اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! اطاعت كنيد خدا را! و اطاعت كنيد پيامبر خدا و اولو الأمر [اوصياى پيامبر] را! و هر گاه در چيزى نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد (و از آن ها داورى بطلبيد).(6) ـ انتخاب رهبر و فرمانروا: «وَ قالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طالُوتَ مَلِكاً ... إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَيْكُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللَّهُ يُؤْتي‏ مُلْكَهُ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ»؛ و پيامبرشان به آن ها گفت: «خداوند (طالوت) را براى زمامدارى شما مبعوث (و انتخاب) كرده است.» ... «خدا او را بر شما برگزيده، و او را در علم و (قدرت) جسم، وسعت بخشيده است. خداوند، ملكش را به هر كس بخواهد، مى ‏بخشد و احسان خداوند، وسيع است و (از لياقت افراد براى منصب‏ها) آگاه است.»(7) ـ کافران و بیگانگان را دوست قرار ندهید: «لَّا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِين‏»؛ افراد باايمان نبايد به جاى مؤمنان، كافران را دوست و سرپرست خود انتخاب كنند.(8) ـ جایگاه و نقش رهبر: «يَوْمَ نَدْعُواْ كُلَّ أُنَاسِ بِإِمَامِهِمْ»؛ (به ياد آوريد) روزى را كه هر گروهى را با پيشوايشان مى‏ خوانيم‏.(9) ـ و .... _______ (1) حديد/ 25. (2) توبه/ 3. (3) نساء/ 141. (4) شوری/ 38. (5) آل عمران/ 159. (6) نساء/ 59. (7) بقره/ 247. (8) آل عمران/ 28. (9) اسراء/ 71. برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید .

پرسمان قرآن

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/24

لینک کوتاه