تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
« مجيد» از ريشه «مجد» به معناي بزرگواري آمده كه از كثرت خير و فضل ناشي ميشود، زيرا اصل «مجد»به معني كثرت است. راغب در مفردات ميگويد:مجدت الابل را زماني گويند كه شتر در چراگاه وسيع و كثيرالطف قرار گيرد. و نيز خدا را در اثر كثرت فضل « مجيد» ميگويند: « قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ[1]؛ گفتند: آيا از فرمان خدا تعجب ميكنى؟! اين رحمت خدا و بركاتش بر شما خانواده است؛ چرا كه او ستوده و والا است!» قرآن نيز در دو جا با وصف « مجيد» آمده است:1- « ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ[2]؛ ق، سوگند به قرآن مجيد »2 - « بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ . فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ[3]؛[اين آيات، سحر و دروغ نيست،] بلكه قرآن باعظمت است. كه در لوح محفوظ جاى دارد! » مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آنست[4] به سبب آنكه محتوي قرآن عظيم و گسترده و معانيش بلند و پرمايه در تمام معارف و اعتقادات، اخلاق و مواعظ، احكام و سنن ميباشد.[5]«كريم» از ماده «كرم» به معناي شرافت، سخاوت و عزت آمده است:« ... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ ؛[6] همانا پروردگارم بينياز و سخاوتمند است.»اگر «كرم» وصف خدا واقع شود ، مراد از آن احسان و نعمت آشكار خداست و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسنديده اوست كه از وي ظاهر ميشود. «كريم» از اسماء حسني است كه در غير خدا نيز به كار ميرود و قرآن را كه با وصف كريم ميآورند به خاطر شرافت و عزت و گرانقدري اوست:« إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ[7] ؛ كه آن، قرآن كريمى است »[8]بنابراين چون معارف قرآن فراوان است ، خداوند متعال به اين کتاب مجيد گفته و چون داراي شرافت و عزت مي باشد ،کريم ناميده شده است .لذا قرآن يک کتاب است و با صفات متعدد که مجيد و کريم يکي از صفات بلند اين کتاب الهي مي باشد.معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1 . قرآن در قرآن آيت الله جوادي، انتشارات اسراء.2 . الهيات، جعفر سبحاني، قم، موسسه نشر اسلامي، ص 100. .
سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.