مقصود ازآيه 24 سوره نساء:(( زنان شوهردار (بر شما حرام است؛ ) مگر آنهای را که (از راه اسارت) مالک شده ايد؛ (زيرا اسارت آنها در حکم طلاق است).))چیست؟

اين آيه، بحث آيه قبلي را درباره زناني که ازدواج با آنها حرام است، دنبال مي کند و اضافه مي نمايد: «ازدواج و آميزش جنسي با زنان شوهردار نيز حرام است». اين حکم، اختصاص به زنان مسلمان ندارد بلکه زنان شوهردار از هر مذهب و ملتي، همين حکم را دارند يعني ازدواج با آنها ممنوع است. تنها استثنائي که به اين حکم خورده است در مورد زنان غير مسلماني است که به اسارت مسلمانان در جنگ ها در مي آيند. دين مبين اسلام، اسارت آنها را به منزله «طلاق» از شوهران سابق، تلقي کرده و اجازه مي دهد که بعد از تمام شدن عدّه آنها با آنان ازدواج کنند و يا همچون يک کنيز با آنان رفتار شود «الاّ ما ملکت ايمانکم». ولي اين استثناء به اصطلاح، «استثناي منقطع» است، يعني چنين زنان شوهرداري که در اسارت مسلمانان قرار مي گيرند، رابطه آنها به مجرد اسارت با شوهرانشان قطع خواهد شد، درست همانند زن غير مسلماني که با اسلام آوردن، رابطه او با شوهرش (در صورت ادامه کفر) قطع مي شود و در رديف زنان بدون شوهر قرار مي گيرد. از اين جا روشن مي شود که اسلام به هيچ وجه اجازه نداده است که مسلمانان با زنان شوهردار حتي از ملل و مذاهب ديگر ازدواج کنند و به همين جهت، عدّه براي آنها مقرر ساخته و در دوران عدّه از ارتباط زناشويي با آنها جلوگيري نموده است. فلسفه اين حکم در حقيقت اين است که اين گونه زنان يا بايد به محيط «کفر» بازگشت داده شوند و يا بدون «شوهر» همچنان در ميان مسلمانان بمانند و يا رابطه آنها با شوهران سابق قطع شود و از نو ازدواج ديگري نمايند. صورت اول، بر خلاف اصول تربيتي اسلام و صورت دوم ظالمانه است. بنابراين تنها راه، همان راه سوم است. گفته شده که اين آيه (24 سوره نساء) پس از آن نازل شد که مسلمانان، اسيراني از «اوطاس». گرفتند و در ميان آنها زناني بود که شوهراني داشتند. پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ دستور داد که مسلمانان صبر کنند آنها استبراء شوند يعني يک بار حيض ببينند و اگر حامله اند، وضع حمل کنند، آن گاه مسلمانان با آنها ازدواج نمايند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه