آخرین پیامبری که قبل از حضرت محمد (ص) عهده دار وظیفه رسالت در بین مردم بوده اند، کدام پیامبر بوده و از کدام قوم بوده و چه دینی را ترویج میکردند؟

پیامبر صاحب شریعت حضرت عیسی (ع) بوده‌اند اما راجع به دوران فترت که فاصله بین دو پیامبر صاحب شریعت گفته می‌شود حضرت علی (ع) می فرمایند: «اللَّهُمَّ بَلَى لَا یَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً أَوْ خَائِفاً مَغْمُوراً؛[۱] زمین هیچ گاه از حجتهاى خدا خالى نمى ماند، خواه آشکار و مشهور باشد یا بیمناک و مستور.»همچنین حضرت در توصیف زمان بعثت رسول اکرم (ص) می فرمایند: خدا پیامبر اسلام را هنگامى مبعوث فرمود که از زمان بعثت پیامبران پیشین مدّت ها گذشته، و ملّت ها در خواب عمیقى فرو خفته بودند.[۲] از کنار هم گذاشتن این دو کلام می توانیم نتیجه بگیریم که در زمانی که بین عروج حضرت عیسی (ع)، تا زمان بعثت رسول اکرم بوده ، دوره هایی وجود داشته که یا رسولی در آن نبوده و حجت الهی غیر رسول بوده (مثل اوصیای پیامبران) یا اینکه حجت الهی، فرد مشهور و آشکاری نبوده است.اما شناخت بعضی از حجت های الهی در این دوره ممکن است. مثلا طبق نظر بعضی از مفسران، یاران حضرت عیسی (ع) بعد از عروج ایشان صاحب ماموریت هایی شده اند و حجت الهی بوده اند:«إِذْ أَرْسَلْنا إِلَیْهِمُ اثْنَیْنِ فَکَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ فَقالُوا إِنَّا إِلَیْکُمْ مُرْسَلُونَ[یس/۱۴] هنگامى که دو نفر از رسولان را بسوى آنها فرستادیم، امّا آنان رسولان (ما) را تکذیب کردند پس براى تقویت آن دو، شخص سوّمى فرستادیم، آنها همگى گفتند: «ما فرستادگان (خدا) به سوى شما هستیم!»در تفسیر نمونه، ج ۱۸، ص: ۳۴۱ آمده « در اینکه این رسولان چه کسانى بودند در میان مفسران گفتگو است، جمعى گفته اند: نام آن دو نفر" شمعون" و" یوحنا" بود و نام سومین" بولس" و بعضى نامهاى دیگرى براى آنها ذکر کرده اند. و نیز در اینکه آنها پیامبران و رسولان خداوند بودند و یا فرستادگان حضرت مسیح ع (و اگر خداوند مى فرماید ما آنها را فرستادیم به خاطر آنست که رسولان مسیح هم رسولان او هستند) باز در میان مفسران گفتگو است، هر چند ظاهر آیات فوق موافق تفسیر اول است.» در بیان جزئی تر دو دوره متفاوت، حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده است که: مردم بعد از عیسى (ع) ۲۵۰ سال بدون امام ظاهرى گذراندند ... میان عیسى و محمد (ص) پانصد سال فاصله بود که در ۲۵۰ سالش پیغمبر و عالمى در میان مردم ظاهر و با نفوذ نبود یعقوب ابن شعیب راوى حدیث گوید عرض کردم مردم در دین دارى خود چه میکردند فرمود به دین عیسى (ع) عمل میکردند عرض کردم چه حالى داشتند فرمود مؤمن بودند سپس فرمود زمین همیشه داراى یک عالم و رهبر دینى است که اهل ایمان مى توانند از او استفاده کنند.[۳]از دیگر حجت هایی که برای این دوره نام برده شده، می توان به اسامی زیر اشاره کرد (شمعون)، (ملیخا)، (انشوا)، (دسیخا)، (نسطورس)، (مرعیدا) و (بحیراى راهب).[۴] [۱]. تحف العقول عن آل الرسول ص ۱۷۱.[۲]. خطبه ۸۹ نهج البلاغه.[۳]. کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص: ۱۶۱.[۴]. داستان پیامبران یا قصه هاى قرآن از آدم تا خاتم، ص۷۰۰. برگرفته از پایگاه مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه