در ابتدای سوره یوسف (ع) می فرماید که «اذ قالوا لیوسف و اخوه احب الی ابینا منا » یعنی در آن زمان برادر یوسف به دنیا آمده و ظاهرا در دوران طفولیت بوده. بعد طبق نص قرآن، مدتی می گذرد تا یوسف به سن بلوغ و جوانی می رسد: « و لما بلغ اشده » و بعد از آن او را به زندان می اندازند و چندین سال هم در زندان می ماند « فلبث فی السجن بضع سنین » و بعد از آن لااقل 7 سال می گذرد تا زمان خشک سالی و قحطی می رسد « تزرعون سبع سنین دابا ». و بعد از آن، در دوران 7 سال خشک سالی، برادرانش نزد او می آیند و وقتی بر می گردند و به حضرت یعقوب (ع) بیان می کنند که عزیز مصر از ما خواسته که برادرتان را هم با خود بیاورید و می گویند « فارسل معنا اخانا نکتل و انا له لحافظون ». پس حضرت یعقوب پاسخ می دهند «قال هل امنکم علیه الا کما امنتکم علی اخیه من قبل » و آن ها می گویند « و نحفظ اخانا ». و آخر هم حضرت یعقوب راضی نمی شوند مگر این که پیمان و ضمانتی بدهند: « قال لن ارسله معکم حتی توتون موثقا من الله...» چیزی که من متوجه نمی شوم این است که اگر حساب کنیم، برادر یوسف (بنیامین) تا آن موقع قطعا بیش از 20 سال سن داشته و احتمالا نزدیک 30 ساله بوده. یعنی یک مرد کامل و به قول خود قرآن « بلغ اشده » بوده اما هم چنان طوری از او صحبت شده که انگار یک کودک یا نوجوان نیاز به مراقبت و محافظت است و باید به دست دیگران (برادرانش) سپرده شود. برای این اشکال چه توضیح و پاسخی می توان داد؟

برای پاسخ به این اشکال چند نکته در خور توجه است که ما آن را به عنوان پاسخ خدمتتان بیان می نماییم: 1- اینکه از معانی آیات احساس می کنید گویا بنیامین کودک بوده شاید ناشی از قیاس کردن وضعیت او با حضرت یوسف باشد. یعنی چند شباهت در وضعیت این دو باعث شده که این شباهت را در ذهن خود به همه جهات آنان و از آن جمله سن آنان هم سرایت بدهید و الا همان طور که بیان نمودید در هیچ کجای قرآن اشاره نشده او در آن زمان کودک بوده است. 2- هیچ گاه تنها دلیل حفاظت از یک شخص کودک بودن او نیست بلکه دلیل آن ارزشمند بودن و در معرض خطر احتمالی بودن او است و سخت گیری حضرت یعقوب در حفاظت از بنیامین و اجازه ندادن همراه شدن او با برادرانش بیانگر عزت و موقعیت برجسته ای است که بنیامین نزد پدر دارد و نیز خطری که او را تهدید می کند؛ نه اینکه اشاره به کودک بودن ایشان باشد. البته این مورد توجه و محبت فوق العاده بودن او، علاوه بر مهر پدری که دیگر برادران با او شریکند، به خاطر خصوصیات ارزشمند خلقی و روحی و عملی اوست.  3- در مسافرتی که چند بزرگتر باشند از همراهی شخص کوچکتر تعبیر «به همراه بردن» می شود و این دلیل کودک حساب کردن او نیست بلکه در موقیت ضعیف تر قرار داشتن اوست. 4- بنیامین برادر کوچکتر حضرت یوسف (ع) و به لحاظ سنی از برادران دیگرش خیلی کوچک تر بوده است و با وجود قرار داشتن در سنین جوانی، در صورتی که برادران او بخواهند با هم همدست شده و به او آسیب برسانند، برایشان در مدت سفر امری ساده می باشد. در مواردی که سابقه خطر از یک موضوع باشد، حتی همراه شدن با یک نفر که احتمال دشمنی او می رود کار درستی نیست و حضرت یعقوب (ع) بیم آن داشتند که شاید همان گونه که قبلا به خود و خانواده خود ظلم کردند و باعث جدایی او و یوسف (ع) شدند؛ همان طور نیز با هم دسیسه کرده و باعث جدایی وی از بنیامین شوند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه