بینش عمیق معصومین (پیامبران و ائمه) که همان علم و دانش و آگاهی است به دو قسم تقسیم می شود . یک قسم علم و دانش پیشینی است این علم و دانش قبل از عصمت می باشد.اصل این علم در معصوم و غیر معصوم مشترک می باشد.

بینش عمیق معصومین (پیامبران و ائمه) که همان علم و دانش و آگاهی است به دو قسم تقسیم می شود . یک قسم علم و دانش پیشینی است این علم و دانش قبل از عصمت می باشد.اصل این علم در معصوم و غیر معصوم مشترک می باشد. و خداوند آن را به همه عطا نموده است البته به جهاتی از قبیل اطلاع الهی از شایستگیهای معصوم یا عبد صالح الهی و حکمت هایئ که خداوند از آنها آگاه میباشد در وجود انسانهائی که به مقام عصمت نائل می گردند درجات بالاتری از این بینش را قرار داده است این علم چون قبل از عصمت بوده می توان آن را علم پیشینی نامیدو انبیاء الهی با استفاده بهینه از این دانش و آگاهی و سیر در مسیر عبودیت و بندگی شایستگی های خود را جهت نیل به مقام عصمت به ثبوت می رسانند.شاید به همین جهت امیر المومنین میفرماید:الحکمه عصمه ،العصمه نعمه : حکمت و دانائی عصمت است و عصمت نعمت است)(غرر الحکم).و قسمی دیگر معرفتی است که معصوم بعد از رسیدن به مقام عصمت ، و به جهت سرسپردن محض و مطلق در مقام نظر و عمل در مسیر بندگی الهی کسب می نماید با اختیار خوشتن و البته توفیق الهی .امام علی می فرماید ، قرنت العصمه الحکمه:عصمت و حکمت قرین یکدیگر می باشندمعصوم به دلیل دقت و توجه دقیق به هدف از خلقت و آفرینش و به جهت علم و آگاهی هماره در مسیر عبودیت و بندگی گام نهاده و دقیقا به جهت همین توجه به اعمال و نتیجه آن اعمال هیچگاه گرد معصیت نمی رود و هر چه در این مسیر بیشتر گام می نهد بینش فزونتری به او اعطاء می شود . که هر کس دیگری هم که اینچنین عمل نماید همین نتیجه را کسب می کند.و چون تیرگی معصیت را دیده و از کنار آن بدون توجه نمی گذرد به مراتب بالاتری از آگاهی دسترسی می یابد. آیا شخص عاقل هیچ گاه رغبتی به نوشیدن آب لجن دارد ؟یقینا پاسخ منفی است معصوم نیز به جهت سیر تکاملی در مسیر عبودیت الهی ،به مقامی رسیده که زشتی گناه را میبیند و درجاتی از این مقام در غیر معصومین نیز وجود دارد تا بدانجا که همچو سلمانی در مراتب بالا قرار گرفته و منا اهل البیت می شودو نظیر این سخن در مورد هدایت و ظلالت انسانها نیز مصداق دارد و هدایت دو قسم می گردد هدایت ابتدائی که شامل حال تمامی بندگان شده و همه بالسویه از آن بهره مند می باشند.(ربنا الله الذی اعطی کلشیء خلقه ثم هدی: {موسی}گفت :پروردگار ما کسی است که هر چیزی را آفرینشی که در خور اوست داده و آن را هدایت نموده است )طه/50.حال کسانی که لایق هدایت ابتدائی باشند لایق هدایت پاداشی می گردندیعنی خداوند با توجه به معیارهائی از قبیل خلوص ،درجه بندگی و اطاعت و با توجه به میزان معرفت و التفات آنان راههای هدایت بیشتر بر آنها می گشاید .یزید الله الذین اهتدوا هدی :کسانی را که در راه هدایت گام نهادند خدا بر هدایتشان می افزایدمریم /76و پیامبران الهی و امامان در آزمایشگاه الهی و با اختیار خویش مراحل کمال را طی می نمایند و با کسب بینشی عمیق در تمامی زمینه های معرفتی به مقام عصمت می رسند.و عصمت نیز جریانی دو سویه است و پیامبر به اختیار خویش و البته توفیقات الهی به آن میرسد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه