رحمت خداوند بسیار گسترده است. همین رحمت اقتضای آن دارد که نظام عدل در جهان برقرار باشد: «و ما ترازوهای عدل و قسط را برای روز قیامت برقرار می سازیم و هیچ ستمی بر کسی روا نخواهد شد». مقتضای عدل آن است که کسی که به دیگران و یا خود ظلم کرده است، مجازات شود. این مجازات به چند صورت است: الف) اعمال خوب او به حساب ظلم های وی گذاشته می شود. در این صورت اگر باقیمانده اعمال خوبش، به اندازه ای باشد که با معیارهای عفو و یا شفاعت سازگار باشد، او نجات می یابد. ب ) افرادی هم که مشمول «الف» نیستند، به جهنم می روند و پس از مدتی که مظالم آنها جبران شد از آن جا خارج گشته و مشمول غفران الهی خواهند شد.

رحمت خداوند بسیار گسترده است. همین رحمت اقتضای آن دارد که نظام عدل در جهان برقرار باشد: «و ما ترازوهای عدل و قسط را برای روز قیامت برقرار می سازیم و هیچ ستمی بر کسی روا نخواهد شد». مقتضای عدل آن است که کسی که به دیگران و یا خود ظلم کرده است، مجازات شود. این مجازات به چند صورت است: الف) اعمال خوب او به حساب ظلم های وی گذاشته می شود. در این صورت اگر باقیمانده اعمال خوبش، به اندازه ای باشد که با معیارهای عفو و یا شفاعت سازگار باشد، او نجات می یابد. ب ) افرادی هم که مشمول «الف» نیستند، به جهنم می روند و پس از مدتی که مظالم آنها جبران شد از آن جا خارج گشته و مشمول غفران الهی خواهند شد. ج ) عده ای که هیچ نقطه درستی ندارند و سرتاسر عمر در کفر و تباهی به سر برده اند که اینان مخلد در آتش اند. بنابراین مؤمن نهایتاً بخشیده می شود؛ ولی پس از تحمل عقوبت و جبران مظالم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه