در مورد اینکه خداوند می فرماید و ما هر چیزی را زوج آفریدیم و موجودات تک سلولی توضیح فرمائید ... چرا که موجودات تک سلولی زوج نیستند ... ؟

لغوى بزرگ ، جناب راغب اصفهانى ذیل واژه ى زوج فرموده اند : « زوج به هر یک از دو همسر مرد و زن ( نرینه و مادینه ) و در حیوانات که با هم جفت هستند و آمیزش جنسى نموده‌اند ، گفته مى‌شود و همچنین به هر دو جفتى ، چه در مزاوجت و یا در غیر آن ، مثل جفت کفش و نعلین و نیز به هر دو چیزى که با یکدیگر شبیه یا همانند باشند ، خواه شباهتى یکسان و یا ناهمسان باشد باز هم آنها را زوج گویند . خداى تعالى فرماید : « فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثى » ( قیامت : 39 ) فرمود : « وَ قُلْنا یا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّهَ » ( بقره : 35 ) جمع زوج ، أَزْوَاج است . در آیه فرمود : « هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ » ( ى : 56 ) و فرمود : « احْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ » ( صافّات : 22 ) در این آیه ، أزواجهم یعنى یاران و کسانى که در کردار و رفتار از ستمگران پیروى مى‌کردند ( که در دوزخ هم با هم قرینند ) . و فرمود : « إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ » ( حجر : 88 ) یعنى : کسانى که همسان و همگِنان و اقران آنهایند . و آیات : ( سُبْحانَ الَّذِى خَلَقَ الْأَزْواجَ - / 36 یس ) و ( وَ مِنْ کُلِّ شَىْءٍ خَلَقْنا زَوْجَیْنِ - / 49 ذاریات ) آگاهى و هشدارى بر این امر است که اشیاء تمامشان از جوهر و عرض و مادّه و صورت ترکیب شده‌اند و این که هر چیز مصنوع ، از قاعده ترکیب ، عارى و مستثنى نیست . هر مصنوعى به ناچار ، اقتضاء صانعى و سازنده‌اى دارد و این امر خود تنبیهى است براى این که خداى تعالى فرد است ( چون از حکم مصنوع خارج است ) . و آیه : ( خَلَقْنا زَوْجَیْنِ - / 49 ذاریات ) این آیه روشن کرده است که هر چه در عالم است ، زوج است از جهت این که براى آن چیز ، یا ضدّى یا چیزى شبیه به آن ، یا چیزى در ترکیب آن هست و بلکه به هیچ وجه از ترکیب و مرکّب بودن جدا نیست . در آیه اخیر : زوجین را از این جهت بیان کرد تا اشاره اى باشد بر این که : شىء ، هر چند ضد و مثل و شبیهى نداشته باشد امّا از ترکیب جوهر و عرض ناگزیر و جدا نشدنى است و آن زوجین است . در آیه : ( أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ شَتَّى - / 53 طه ) یعنى : انواعى از گیاهان همسان و شبیه و همجنس . آیه : ( مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ - / 7 شعراء ) و ( ثَمانِیَهَ أَزْواجٍ - / 43 انعام ) یعنى : اصناف و گونه‌هایى . و آیه : ( وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَهً - / 7 واقعه ) ( یعنى شما سه گروه بودید : 1 - اصحاب المیمنه 2 اصحاب المشئمه 3 السّابقون السّابقون ) و این یاران سه گانه کسانى هستند که بعدا تفسیرشان کرده است که : ( وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ - / 7 تکویر ) گفته‌اند معناى این آیه اینست که هر دنباله‌رو و پیروى به جلوداران خویش در بهشت و دوزخ نزدیک مى‌شوند مثل : ( احْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَ أَزْواجَهُمْ - / 22 صافّات ) گفته شده یعنى ارواح با اجسادشان قرین مى‌شوند بر حسب آنچه که در سخن خداى تعالى است و در یکى از دو تفسیر آیه : ( یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ارْجِعِى إِلى رَبِّکِ راضِیَهً مَرْضِیَّهً - / 27 فجر ) خبر داده است یعنى به صاحبت برگرد . و نیز گفته‌اند : نفوس و ارواح ، با اعمالشان قرین مى‌شوند ، چنان که در آیه : ( یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ - / 30 آل عمران ) . و در آیه : ( وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِینٍ - / 54 دخان ) یعنى با آنها قرینشان کردیم . » خلاصه سخن جناب راغب آن است که در لغت عرب ، هر دو چیزى را که نوعى تقابل و در عین حال نزدیکى و قرابت با هم داشته باشند ، زوج گویند . مثلا هر لنگه ى کفش ، زوج لنگه ى دیگر مى باشد . آسمان و زمین را زوجین گویند . روح و بدن را زوجین گویند . جوهر و عرض و نیز مادّه و صورت و وجود و ماهیّت و ظاهر و باطن اشیاء را زوجین گویند . لذا زوجیّت صرفاً در امر تولید مثل نیست . طبق این کلام جناب راغب ، اساساً در عالم مادّه ، هیچ موجودى نیست مگر اینکه داراى زوج مى باشد . چون هر جوهرى با عرضى است و هیچ عرضى نیز بدون جوهر نمى تواند باشد . همچنین هیچ موجود مادّى نیست مگر اینکه از ترکیب و ازدواج مادّه و صورت پدید آمده است . ایضاً هیچ موجود مادّى نیست مگر اینکه باطنى در ملکوت دارد « فَسُبْحانَ الَّذى بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَىْءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ پس منزّه است خداوندى که ملکوت هر چیزى در دست اوست و شما را به سوى او بازمى‌گردانند » ( یس : 83 ) . افزون بر اینها ، بسیارى از موجودات ، ضدّ و مثل و نر و ماده و امثال آن نیز دارند . لذا گاه در یک موجود مادّى ، چندین گونه زوجیّت ، جمع شده است . امّا در خصوص تک سلولى ها که از راه تقسیم سلولى تولید مثل مى نمایند . اوّلاً هر تک سلولى ، خودش مرکّب است از وجود و ماهیّت . ثانیاً مرکّب است از مادّه و صورت . ثالثاً مرکّب است از جوهر و عرض . رابعاً از نظر علمی تولید مثل تک سلولى ها نیز از نوعى دوگانگى درون سلولى ناشى مى شود . مستحضرید که رشته هاى ژنى یا {L= DNA، =L} خودشان از دو رشته ى به هم پیوسته درست شده اند مانند دو طرف زیپ که به هم دیگر متّصل گشته اند . رشته ى دیگرى از خانواده ى {L= DNA =L} نیز وجود دارد با نام {L= RNA =L} که به صورت تکى است مانند یک طرف زیپ . براى این که تقسیم سلولى حاصل شود ، ابتدا باید ژنهاى سلول دوم ( سلول دختر ) در درون سلول مادر ایجاد گردند . در این هنگام ، دو طرف {L= DNA، =L} مانند زیپ از هم باز مى شوند و {L= RNA =L} با یکى از آنها متّصل گشته و نسخه اى از آن برمى دارد تا ژنهاى سلول جدا شونده را بسازد . لذا ملاحظه مى فرمایید که حتّى در درون تک سلولى ها نیز جفت گیرى وجود دارد . در پر سلولى ها نیز در حقیقت ، همین تقسیم سلولى است که منجر به پیدایش یک موجود دیگر مى شود لکن فرایند این امر در پر سلولى ها ، بسیار پیچیده تر است . در تک سلولى ها ، ژنى از بیرون نمى آید ، ولى در پرسلولى ها نر ، از طریق آمیزش جنسى ، اسپرم را به تخمک جنس ماده مى رساند که هر کدام اینها حاوى اطّلاعات ژنتیکى صاحب خود مى باشند . آنگاه از این ترکیب اینها یک سلول نطفه تشکیل مى شود و همین تک سلول نطفه ، مثل تک سلولى ها شروع مى کند به تقسیم شدن و ازدیاد . لذا از این جهت ، تفاوت اساسى بین تک سلولى ها و پرسلولى ها وجود ندارد . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه