تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
عبارت «مَنْ ذَا الَّذی...»،[1] در آیات مختلف قرآن به کار گرفته شده است. «مَنْ» در این عبارت، اسمی است که نقش نحوی مبتدا را داشته و محلا! مرفوع است. «ذَا» نیز اسم اشاره و نقش نحوی آن «خبر» بوده و آن نیز محلاً مرفوع است.[2]«الَّذی» هم میتواند دارای یکی از دو نقش نحوی باشد، بدین ترتیب که نقش «بدل» و یا «نعت» را برای اسم اشاره «ذا» داشته باشد، و در هر دو حالت، محلاً مرفوع خواهد بود.[3] در نتیجه، معنای این عبارت چنین خواهد بود: «کیست آن شخصی که ... ».موضوع دیگری که باید به آن اشاره کرد آن است که حذف «ذا» از جمله، تغییر چندانی در اصل معنا ایجاد نمیکند و به عبارتی «مَن ذا الّذی» با «مَن الّذی» تفاوت معنایی چندانی ندارد، بر این اساس برخی برای «ذا» نقشی در نظر نگرفته و و «الّذی» را مستقیماً خبر «مَنْ» میدانند.همچنین نظر دیگری نیز وجود دارد که «ذا» را «اسم اشاره» در نظر نگرفته، بلکه آنرا «اسم موصول» میدانند که در این فرض نیز خبر برای «مَنْ» بوده و «الذی» تأکیدی برای آن خواهد بود.[4]و نیز این احتمال مطرح شده است که «من ذا» یک کلمه ترکیبی در نظر گرفته شود که روی هم «اسم استفهام» باشد.[5]در هر حال و صرف نظر از آنکه هر کدام از این حالتهای اعرابی و ترکیبی را بپذیریم، تفاوتی در معنا ایجاد نخواهد شد و در همه صورتها به معنای «چه کسی» خواهد بود. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.