تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
بعضی برای آن که لزوم اطاعت مطلق از ولی فقیه را اثبات نمایند، میکوشند به نوعی وی را خطاناپذیر و مصون از اشتباه بخوانند. در باره این سخن مبالغهآمیز ملاحظاتی وجود دارد:الف) رهبری در اسلام و در قانون اساسی جمهوری اسلامی۱۹ ایران فقیه عادلی است که سیاستورزی میداند و بر مبنای اصل رجوع به خبره و بهرهمندی از اصل مشورت تصمیمهایی میگیرد. احتمال خطا در تصمیمهای فقیه عادل و آگاه از فنون سیاست و مدیریت و با بهرهگیری از عقل جمعی اخذ میکند، هر چند محتمل ولی بسیار ضعیف است و میتوان به آن اعتماد کرد. در عین حال، قابل اعتماد بودن تصمیمهای ولی فقیه هیچ ربطی به عصمت ندارد.
ب) وجوب اطاعت از فرامین ولی فقیه مشروط به نفی احتمال خطا نیست. هیچکس نمیتواند به بهانه این که فرمان رهبری اشتباه است یا ممکن است اشتباه باشد، از اطاعت وی شانه خالی کند. اگر چنین بشود، هرج و مرج و اختلال در نظام پدید میآید. همه مردم و از جمله نخبگان و صاحبنظران باید از اوامر رهبری اطاعت کنند. لزوم اطاعت از ولی فقیه نافی آن نیست که اشخاص صاحبنظر به طریقی مناسب نظر کارشناسی خود را در خصوص نظرات رهبری بیان کنند. هر کسی میتواند ناقد قانون یا احکام و اوامر رهبری باشد، اما «نقد» غیر از «نقض» است؛ همانگونه که نقد با عیبجویی نیز تفاوتی آشکار دارد.
پی نوشت:
۱۹. اصل ۱۰۹ قانون اساسی جمهوری اسلام ایران: «شرایط و صفات رهبر: ۱) صلاحیت علمی لازم برای افتا در ابواب مختلف فقه. ۲) عدالت و تقوای لازم برای رهبری امت اسلام. ۳) بینش صحیح سیاسی و اجتماعی، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافی برای رهبری. در صورت تعدد واجدین شرایط فوق، شخصی که دارای بینش فقه و سیاسی قویتر باشد، مقدم است.»
نویسنده: فرجالله هدایتنیاعضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشهی اسلامی/پایگاه اطلاع رسانی رهبر انقلاب (khamenei.ir) .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.