جایگاه آتش در زرتشتیان چیست؟

تا جایی که مشخص شده است احترام به آتش به عنوان یکی از مظاهر خدای روشنایی و افروخته نگه داشتن آن و انجام مراسمی خاص در اطراف آن در معابدی به نام آتشکده مشخص ترین ویژگی آیین زردشت است. پس در واقع زردشتیان آتش را نمی پرستند و احترام به آتش و انجام مراسم در اطراف آن جزء شعائر آن محسوب می گردد.آتش در مذهب زرتشت نماد«اشه»(عشق وراستی وپاکی) است، چراکه آتش تنها ماده ایست که آلودگی را به خود نمی‌گیرد و همیشه و در همه‌ حال به سوی بالا می‌رود و ماهیت اصلی خود را حفظ می‌کند و خود می‌سوزد و دیگران را گرما و نـور می‌بخشد. مردمان اشون یا راستی‌جو، نیز همانند آتش آتشکده درهمه‌حال یکسان و یکرنگ بوده، پلیدی‌هاو دروغ را با دانش خویش و عشق به اهورامزدا می‌سوزانند و نور و شادی وگرما وانرژی به جامعه می‌بخشند. در عرفان ایرانی نیز عشق به آتش تشبیه شده است. زرتشتیان آتش موجود درآتشکده را نماد موجودیت خود یا پرچم و درفش دین زرتشتی با چندین هزار سال هویت دینی و فرهنگی خود می‌دانند که به وسیله موبد آتشبند(آترونAtravan ) همواره روشن نگاه داشته می شود. نام اصلی آتشکده‌ها، آدریان(Adoryan) است که آتش ورهرام یا بهرام و درب‌مهر نیزگفته می‌شود و همواره در طول تاریخ شامل مجتمع دینی و آموزشی و فرهنگی نیز بوده است. جهت آگاهی بیشتر از این آیین می توانید به این منابع مراجعه نمایید:- آشنایی با ادیان بزرگ، حسین توفیقی- زردشتیان، باورها و آداب دینی آن ها، مری بویس.- تاریخ جامع ادیان، جان بی ناس، ترجمه علی اصغر حکمت. - ادیان زنده جهان، رابرت ای هیوم، ترجمه عبدالرحیم گواهی.- تاریخ کیش زرتشت، مری بویس، ترجمه همایون صنعتی زاده. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه