۱.فرض کنیم نظم جهان ذاتی باشد و لی این نفی ناظم بودن خدا را نمی کند زیرا رابطه نظم و جها ن دو گونه قابل تصور است : الف. نظم به صورت جعل تالیفی , یعنی ماده ذاتا فاقد نظم باشد و بعدا آرایش نظام مندی به آن داده شود.این تصویر افلاطونی از نظم جهان است که ابتدا ماده را (چائوس) می انگاشت و خدا را سامان دهنده و نظم دهنده به آن.ب. نظم به صورت جعل بسیط , یعنی خداوند از اول ماده را منظم آفرید .پس خدا ناظم جهان یعنی آفریننده موجودی منظم است. این انگاره تنها در نظریه خلقت قابل تصور است و بر اساس فلسفه صدرایی قابل فهم است و اشکالات نظریه بالا را ندارد.۲.

1.فرض کنیم نظم جهان ذاتی باشد و لی این نفی ناظم بودن خدا را نمی کند زیرا رابطه نظم و جها ن دو گونه قابل تصور است : الف. نظم به صورت جعل تالیفی , یعنی ماده ذاتا فاقد نظم باشد و بعدا آرایش نظام مندی به آن داده شود.این تصویر افلاطونی از نظم جهان است که ابتدا ماده را (چائوس) می انگاشت و خدا را سامان دهنده و نظم دهنده به آن.ب. نظم به صورت جعل بسیط , یعنی خداوند از اول ماده را منظم آفرید .پس خدا ناظم جهان یعنی آفریننده موجودی منظم است. این انگاره تنها در نظریه خلقت قابل تصور است و بر اساس فلسفه صدرایی قابل فهم است و اشکالات نظریه بالا را ندارد.2. نظم ذاتی جهان عمدتا به نظم داخلی ماده تحویل می رود و لی آرایشات منظم مواد که از آن به نظم خارجی یاد می شود قابل تبیین ذاتی بدو ن دخالت عقل و شعور و حکمت نیست. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه