تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
عقد اجاره عقدی لازم است؛ یعنی دو طرف حق بر هم زدن آن را ندارند؛ مگر اینکه اسباب شرعی آن وجود داشته باشد (یعنی موجر یا مستأجر یا باید شرعاً حق فسخ[1] داشته باشند یا تقایل[2] کنند). پینوشتها: [1]. گاهی موجر و مستأجر این حق فسخ را برای خود در ضمن عقد اجاره قرار می دهند و گاهی بعد از اجاره این حق پیدا می شود؛ مثل اینکه مستأجر متوجه می شود فریب خورده و اجاره بها از حد معمول بیشتر است (خیار غبن)؛ در این صورت حق فسخ اجاره را خواهد داشت. [2]. إقاله به معنی فسخ عقد، بعد از پشیمانی یکی از دو طرف عقد اجاره و درخواست فسخ یکی و قبول از طرف دیگر است؛ به این کار تقایل نیز گفته می شود. منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری (دام ظله) .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.