با عرض سلام لطف بفرمایید احادیث مبنی بر ضرورت تشکیل حکومت اسلامی در دوران غیبت را بیان کنید. چون در مورد عدم قیام در دوران غیبت احادیث فراوانی وجود دارد.

در اسلام در قرآن و حدیث تأکیدهایی قاطع در باره ولایت و حکومت آمده است. و اوصاف کسانی که می‏توانند دارای چنین مقامی (و تکلیفی مهم) باشند و کسانی که نمی‏توانند ذکر شده است، چون که این امر حیاتی در اسلام از اهمیّت فراوانی برخوردار است، تا جایی که آن را از ارکان پنجگانه اسلام (نماز، زکات، روزه، حج، ولایت) شمرده‏اند، بلکه اهمیّت آن را بیش از چهار رکن دیگر دانسته‏اند، و این رکن را عامل برپایی چهارتای دیگر خوانده‏اند. امام محمد باقر «ع» می‏فرماید: «بنی الإسلام علی خمس، علی الصّلاة و الزّکاة و الصّوم و الحجّ و الولایة، و لم یناد بشی‏ء کما نودی بالولایة»  اسلام بر پنج چیز بنا شده است: نماز و زکات و روزه و حج و ولایت، و هیچ یک آنها آن گونه که ولایت مطرح شده است مطرح نگشته است». و مراد از ولایت در اینجا- به اعتباری- حکومت قرآنی و تأسیس آن در میان مسلمانان به نیابت از پیامبر اکرم «ص» است.  و از دلایل آشکار بر این موضوع، تعبیری است که در حدیثی از طریق زرارة بن اعین، از حضرت امام محمّد باقر «ع» نقل شده :الإمام الباقر «ع»: بنی الإسلام علی خمسة أشیاء، علی الصّلاة و الزّکاة و الحجّ و الصّوم و الولایة. قال زرارة: فقلت: و أیّ شی‏ء من ذلک أفضل؟ قال:الولایة، لأنّها مفتاحهنّ، و الوالی هو الدّلیل علیهنّ. امام باقر «ع»: دین اسلام بر پنج چیز، یعنی نماز و زکات و حج و روزه و ولایت، بنا شده است، زراره می‏گوید: پرسیدم: کدامیک از اینها بالاتر است؟ فرمود: ولایت، زیرا ولایت کلید آنهاست، و «والی»،  راهنمون مردم است به برپاداری آنها. تعبیر «والی»، و ذکر این امر مهم دینی و اجتماعی و سیاسی که والی، راهنمون مردم است به برپاداری چهار رکن دیگر، (ظاهرا) می‏رساند که مقصود از آن، حاکم و سیاستمدار  و مدیر اجتماعی و مربّی انسانی است، که مردمان را با راههایی مناسب- از نظر تعلیم و تربیت و ارشاد و هدایت- به اقامه ارکان دیگر دین سوق می‏دهد.به این موضوع از آن جهت اشاره‏ای مختصر کردیم تا بگوییم، هدف نهایی تأسیس حکومت دینی (به نیابت از پیامبر اکرم «ص»، یا امام معصوم «ع»)، از لحاظ اجتماعی و قضایی و اقتصادی و معیشتی- که دین اسلام به این صورت مؤکّد از آن یاد کرده است و آن را مهمترین رکن از پنج رکن و برپادارنده آنها شمرده است- اجرای قسط و عدل است؛ چه ما می‏بینیم که قرآن کریم می‏فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ . ای مؤمنان! برپادارندگان مصمّم قسط باشید». و از اینجا بیقین بر ما معلوم می‏شود که اوصیای پیامبر «ص»- که انبازان قرآنند- در پیشاپیش کسانی قرار دارند که پاسخ این ندا را می‏دهند، بلکه آنان مخاطبان اصلی این خطابند، پس ایشان برپادارندگان مصمّم قسطند؛ و در بعضی از تعالیم نیز به همین گونه توصیف شده‏اند: «القوّامون بالقسط برپادارندگان مصمّم قس[1] .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه