با کدام استدلال عقلی میتوان درستی ازدواج با دختر نابالغ به ویژه اگر شیرخواره باشد را با اذن ولی شرعی او پذیرفت؟

توجه به نکته ای در مورد مفهوم کودک و ازدواج با کودک ضرورت دارد. به یک مثال عینی و واقعی توجه کنید. اگر در کشوری مثل آمریکا یا فرانسه، دختر 17 ساله ای با پسر 20 ساله ای ازدواج کند از نظر حقوقی چه اتفاقی می افتد؟ از نظر حقوق قضایی، ازدواج باطل اعلام می گردد، آقای داماد به جرم کودک آزاری زندان و مجازات و جریمه می شود، پدر و مادر عروس خانم به دلیل عدم لیاقت و صلاحیت سرپرستی کودک (عروس هفده ساله)، سلب حضانت می شوند و حضانت این عروس خانم (یا به عبارتی کودک!!) به اشخاص دیگری محول می گردد!! چرا ؟ چون دختر زیر 18 سال کودک محسوب می شود و ازدواج با کودک ممنوع است. حال قضیه فوق را بگذارید در کنار آمار دهشت آوری که خود غرب از زمان شروع روابط جنسی دخترها ارائه می دهند. بر اساس آمار رسمی و غیر رسمی ، ایجاد ارتباطات جنسی در بیش از 85 درصد دختران از قبل از سن 13 سالگی است. بسیاری از دختران تا سن 16 سالگی دیگر بکارتی ندارند. آموزش نحوه رابطه جنسی کم خطر (به گونه ای که مثلا حامله نشوند و ...) از کلاس چهارم و پنجم شروع می شود!!! این سخن به معنای آن است که بچه حق دارد روابط نامشروع جنسی داشته باشد ولی دختر 17 ساله حق رابطه مشروع و نظام مند (ازدواج) جنسی را ندارد.!!! حال نظر اسلام را در باره سن ازدواج بدانیم. زمان اجتناب ناپذیری ازدواج ازدواج فرایندی است که بر اساس آن نیازهای مختلف غریزی، عاطفی، جنسی، زیستی، رفتاری، هیجانی، انگیزشی و... انسان پشتیبانی می شود و زمینه ساز تکامل و سعادت آدمی را مهیا می کند. بی شک بهترین زمان برای ازدواج دختر و پسر مهیا شدن رشد فکری و عاطفی و جسمی آنان است. لکن وجود برخی نیازها ممکن است زمان مناسب برای ازدواج را به گونه ای دیگر تعریف نماید. توصيه واقع بينانه اسلام به ازدواج دختران در سني است که نشانه هاي نياز جنسي براي آنان آشکار مي شود. در روايتي از رسول مکرم اسلام صلوات الله عليه ملاک سن ازدواج در ضمن تشبيه زيبايي ارائه مي گردد. قال النبي صلوات الله عليه و آله:إِنَّ الْأَبْكَارَ بِمَنْزِلَةِ الثَّمَرِ عَلَى الشَّجَرِ إِذَا أَدْرَكَ ثِمَارُهَا فَلَمْ تُجْتَنَ أَفْسَدَتْهُ الشَّمْسُ وَ نَثَرَتْهُ الرِّيَاحُ وَ كَذَلِكَ الْأَبْكَارُ إِذَا أَدْرَكْنَ مَا يُدْرِكُ النِّسَاءُ فَلَيْسَ لَهُنَّ دَوَاءٌ إِلَّا الْبُعُولَةُ وَ إِلَّا لَمْ يُؤْمَنْ عَلَيْهِنَّ الْفَسَادُ لِأَنَّهُنَّ بَشَر، دوشيزگان مانند ميوه بر درخت هستند زماني که برسند بايد آنان را چيد وگرنه حرارت خورشيد و وزش بادها تباهشان مي کند ، زماني که دوشيزگان آنچه را که زنان( از نیاز های جنسی و روانی و عاطفی) درک مي کنند حس کنند دوايي جز شوهر کردن ندارند و در غير اين صورت فاسد و آلوده مي شوند زيرا آنها نيز بشر هستند.» وقتي نيازي طبيعي براي انسان حاصل شود روش منطقي و معقول آن اين است که اين نياز براورده گردد . اگر انسان تشنه شد بايد سيراب گردد و اگر گرسنه شد بايد سير شود . نيازهای عاطفی و جنسی و روانی نيز همينطور است اگر غليان پيدا کرد بايد ارضا شود. حال جاي اين سئوال باقي است دختري که در آستانه بلوغ جنسي و بحران های عاطفی قرار دارد و شعله هاي نياز های عاطفی و جنسي او فوران نموده است چه بايد بکند؟؟ جواب مشخص است بايد ارضا شود . چگونه ؟! آيا بايد مانند بسياري از کشورهاي غربي و افراد بي قيد نسبت به ارتباط جنسي فرزند با همکلاسي ها ي غير همجنس يا همجنس او بي تفاوت باشيم يا اينکه خود ارضايي و ديگر روش هاي نامشروع و مضر را راهکار مناسبي بدانيم؟!!! پاسخ اسلام به اين نياز طبيعي ازدواج است . اسلام قانونمندي ، مشروعيت و نظام مندي را به جاي هرزگي و بي بند و باري توصيه مي نمايد.به خانواده ها توصيه مي کند با ايجاد زمينه ازدواج براي تازه به بلوغ رسيدگان ضمن آنکه به نياز طبيعي آنان پاسخ مشروع داده ايد آنان را از انحرافات و دام هاي شيطاني حفظ مي نماييد. در روايت فوق سن خاصي براي ازدواج تصريح نشده است بلکه بهترين زمان براي ازدواج زماني است که دختر تمايلات جنسي زنانه را درک مي کند . در اين زمان يک نياز غريزي و طبيعي مانند تشنگي و گرسنگي شکل گرفته است که مقتضي پاسخگويي صحيح و مشروع است .روش مناسب براي رفع تشنگي و گرسنگي خوردن لجن و يا کثافات نيست بلکه آب و غذاي طيب و حلال راه مناسب و مشروع مي باشد همانطور که براي پاسخگويي به نياز جنسي ، خود ارضايي و يا بي بند و باري جنسي روش مناسبي نيست بلکه بهترين راه و روش منحصر مشروع در برآوري اين نياز ازدواج است . البته در اسلام سفارشات زيادي به خانواده ها ، جامعه و حاکمان و... صورت مي گيرد که از بلوغ جنسي زودرس دختر و پسر (که همانطور که در روايت به آن اشاره شده است به مثابه مرض و بلايي است که نيازمند دوا و درمان است) جلوگيري شود. حال اگر به هر تقدير بلوغ جنسي حاصل شد بايستي زمينه پاسخگويي شايسته و بايسته آن که ازدواج است مهيا شود. جاي اين سئوال باقي مي ماند که امروزه بر خلاف زمان هاي گذشته که سن بلوغ جنسي دختران با سن بلوغ فکري تقريبا مساوي بوده است، دختران در سن بلوغ جنسي صلاحيت و آمادگي مديريت داخلي يک خانواده و يا فرزند دار شدن و فرزند داري را ندارد با اين احوال وظيفه چيست؟ در پاسخ بايد گفت که ازدواج کارکردهاي متفاوتي دارد .ازدواج همواره ملازم با تشکيل خانواده مستقل و فرزند آوري و فرزندداري نيست. مي توان به جاي اينکه نسبت به ارتباطات فرزندان سهل انگار باشيم زمينه ازدواج آنان توسط خانواده هايشان را فراهم کنيم. عروس و داماد نوجوان را تحت تربيت و پشتيباني خانواده قرار دهيم تا با مرور زمان براي اداره مستقل خانواده و تربيت فرزندان به بلوغ و رشد فکري لازم برسند . اين همان سنت حسنه اي است که در گذشته در بين اجداد مانيز مرسوم بوده است . عروس و داماد چندين سال بعد از ازدواج زير نظر پدر و مادر همسر زندگي مي کردند. يا اينکه هرکدام از دختر و پسرتحت سرپرستي پدر و مادر خود بوده و در عين حال زمينه ارضا جنسي و عاطفي براي عروس و داماد مهيا باشد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه