تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
شبهه آکل و مأکول: در مباحث کلامی این موضوع در بحث معاد قسمت معاد جسمانی مطرح می شود.
اصل شبهه: ممکن است بدن یک شخصی به دو طریق (مستقیم و غیرمستقیم) جزو بدن دیگری شود.
1- مستقیم: مثلا در زمان قحطی انسان گرسنه ای از بدن یک انسان دیگر تغذیه کرده باشد.
2- غیر مستقیم: پس از مردن بدن انسان به خاک تبدیل شود و گیاهان و درختان از آن خاک استفاده کنند و انسان دیگر از سبزی و میوه درختان مذکور استفاده کرده باشد.
در بحث معاد جسمانی (یعنی زمان بازگشت روح به بدن) این اجزاء منتقل یافته جزو کدامین بدن است تا به جزای خود برسد؟
در این باره نخست باید دانست حقیقت انسان به روح او است و آن چه او را از دیگران متمایز می گرداند صورت شخصی او است، مواد تشکیل دهنده سلولها می تواند مشترک باشد زیرا همه سلولها از فراورده های غذائی و طبیعی تشکیل می یابند. گاهی تعداد زیادی میهمان از مواد غذائی یک سفره استفاده می کنند اما وقتی جذب بدن افراد سر سفره می شود، جذب صورت های مختلف آنها می شود در حالی که ماده غذائی مشترک بود. و در قیامت نیز آنچه برای حسابرسی مهم است تمایز افراد و صورتها و قابل شناخت بودن هر کدام است. حال ماده آن از هر چه باشد مهم نیست. به ویژه که بنا بر تحقیق بدن انسان در قیامت متناسب با نظام آخرت است.
برای اطلاعات بیشتر منابع زیر را مطالعه فرمائید:
1- آیت الله مکارم شیرازی، پیام قرآن، موضوع معاد، ج1، ص 337 تا 347.
2- سبحانی جعفر، اصالت روح از نظر قرآن، مؤسسه تحقیقاتی و تعلیماتی امام صادق (ع). (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری، کد: 5/11632) .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.