چرا رقص حرام است ؟

دلیل حرمت رقص احادیثى است که در آن از برخى امور از جمله «رقص» نهى شده است. پیرامون دلیل عقلى و به تعبیر دقیق تر دلیل عقلایى یا فلسفه تحریم آن نیز گفتنى است که فلسفه بعضى از احکام را باید در غایات و نتایجى که یک کار به دنبال دارد، جست و جو کرد.باید گفت برخى از فقها به جایز بودن آن براى همجنس و نیز براى شوهر نظر داده اند و برخى دیگر تنها رقص زن براى شوهر را مجاز دانسته اند و برخى هیچ کدام را که دلایل فقهى آن در کتاب هاى مربوطه موجود است. مقام معظم رهبرى در این باب فرموده اند: «رقص براى همجنس در صورتى که محرک شهوت نباشد و موجب مفسده اى نشود و همراه آن موسیقى حرام استفاده نشود، اشکال ندارد» و در مجموع فرقى بین رقص هاى سنتى و غیرسنتى و محلى و... نیست».از دیدگاه اسلام باید به کرامت وجودى و اعتبار و ارزش انسان توجه داشت که خداوند براى انسان در نظر گرفته است. و اگر هدف انسان را رسیدن به کمال بدانیم. هر آن چه که انسان را به نحوى از این مسیر دور کند، در اسلام منع شده است و میزان منع نیز بستگى به میزان غفلتى است که آن عمل مى تواند براى انسان در مسیر یاد شده، ایجاد کند. و به همین دلیل بعضى اعمالى که زمینه ورود انسان را به مسیرهاى انحرافى و فساد فراهم مى سازد مثل مشروبات الکلى، قمار، رقص، موسیقى مطرب و... در اسلام منع شده است و فراگیر شدن چنین اعمالى در جامعه دامى در جهت انحطاط آن جامعه، به پایین ترین مرحله خود و دور شدن از کمال انسانى مى باشد.بلى ممکن است یک حادثه چندان آثار مشهودى نداشته باشد؛ ولى اگر چنین عادت هایى در جامعه فراگیر شود، جامعه به همان دامى خواهد افتاد که اکنون بسیارى از جوامع بدان دچار شده اند؛ یعنى، فرو رفتن در غفلت ها و شهوت ها و بازماندن از مسیر کمال. تأکید مى کنیم که اگر «نگرش وحى را به انسان و جهان» نادیده بگیریم، نه تنها تحریم رقص؛ بلکه فلسفه تحریم بسیارى از محرمات دیگر نیز، قابل درک نخواهد بود. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه