چرا مسأله معاد که از اصول دين است در پنج کتاب اول عهد قديم(تورات) نيامده؟ بسيار بعيد است اين اصل اساسي که هر پيامبري بايد به طور واضح براي مردم بيان کند، تحريف شده باشد؛ در ساير کتب عهد قديم(بجز تورات) هم جز در زبور يا احتمالاً چند مورد ديگر، دار نعمت يا عذاب همين دنياست و خداوند فقط در همين دنيا آنها را عذاب ميکند يا پاداش ميدهد. اگر ممکن است، مواردي را که در عهد قديم به معاد يا بهشت اشاره شده ذکر کنيد.

در اینکه تورات دچار تحریف شده هیچ تردیدی وجود ندارد، به این معنی که اسفار پنجگانه تورات همان تورات واقعی که از طرف خدا بر حضرت موسی ـ علیه السلام ـ نازل شده، نمیباشد. این مطلب از طرف برخی از دانشمندان یهودی و مسیحی نیز مطرح شده است. و در مورد تورات ابراهیم بن عزرا (1089 ـ 1164 م) که خود مفسّر تورات است میگوید: حضرت موسی ـ علیه السلام ـ نویسنده واقعی اسفار پنج گانه نمی باشد بلکه این کتاب باید قرن ها پس از حضرت موسی ـ علیه السلام ـ به دست فرد دیگری نوشته شده باشد و نیز اسپینوزا (1632 ـ 1677م) به موارد خاصی از تورات اشاره نموده و میگوید که اینها نمیتواند نوشته حضرت موسی ـ علیه السلام ـ باشد. پس ادعای یهودیان که این تورات موجود از جانب خدا آمده است مورد قبول نمیباشد. دلایل متعددی بر تحریف تورات وجود داردکه در صورت تمایل مکاتبه کنید تا برایتان ارسال گردد. یکی از دلایل تحریف تورات همین سخن شما پرسشگر ارجمند است که چگونه ممکن است اصلی به این مهمی که تمام پیامبران از آن سخن گفته است در تورات اثری از آن وجود ندارد؟ و به تصريح قرآن کريم و شهادت تاريخ دين يهود دچار تحريف شده است بنابراين عقايد موجود در کتب و آثار فعلي اين دين نمي تواند بيانگر حقيقت آسماني و الهي باشد. به علت به همین مطلب که در تورات سخنی از معاد و قیامت و بهشت و جهنم وجود ندارد در میان یهودیان فعلی در مسئله معاد اختلاف به وجود آمده است. و يهوديان بر خلاف مسلمين و مسيحيان اعتقاد روشني به آخرت و روز جزا ندارند و سزا و جزاي اعمال شان را بيشتر در اين جهان مي دانند و اعتقاد به قيامت و معاد که در دين شان ذکر شده از اعتقاد اوليه آنها نيست بلکه پس از تحريف تورات و از دست دادن عقيده به معاد و قيامت اين عقيده را پس از آزادي ايشان از اسارت بابل به دست کوروش از نشست و معاشرت با ايرانيان زرتشتي فرا گرفتند. ليکن در کتاب «گنجينه از تلمود» که به صورت تفصيلي به اين بحث پرداخته است استفاده ميشود که يهوديان معتقد به معاد هستند و معاد جزو اصول دين آنهاست و انکار آن گناهي بزرگ محسوب ميشود. تلمود عبارت از احاديث و شريعت شفاهي است که در سال 216 ميلادي توسط دانشمند يهودي بنام دابي يهودا همراه يکصد تن از علماء يهود جمع آوري شد و «ميشنا» ناميده شد، چون کتاب ميشنا نياز به شرح داشت علماي يهود بر آن شرحي زدند به نام «گمارا یا جمارا » از ترکيب گمارا با ميشنا کتاب بزرگي در بيان عقايد يهوديت به وجود آمد که معروف است به «تلمود» در اين کتاب چنين آمده است: «کسي که به رستاخيز مردگان معتقد نباشد و آن را انکار کند از رستاخيز سهمي نخواهد داشت». اما واقعيت اين است که اين اعتقاد گروهي از يهوديان به نام «فريسيان» است، و گروه ديگر از يهوديان به نام «صدوقيان» عقيده دارند که با مردن جسم، روح نيز معدوم ميشود و مرگ پايان موجوديت انسان است و دليل اين گروه بر انکار معاد اين بود که «اسفار پنجگانه ـ تورات ذکري از اين موضوع به ميان نيامده است». اختلاف بزرگ ديگر در بين علماء يهود که معتقد به معاد هستند واقع شده که آيا معاد براي همه است؟ بعضي قائل براي همه مردگان اند و برخي معاد را مختص يهوديان دانسته و عده ديگر محدودتر از اين گفتهاند که حتي يهودياني که لياقت و امتياز لازم را کسب نکرده باشند از پاداش زندگي بعد از مرگ محروم خواهند بود. اما اینکه اعتقاد به معاد در میان یهودیان از آیین زردشت منتقل شده است این مطلب چنانچه قبلا به آن اشاره شد پس از آن که یهودیان این اعتقاد را در اثر گم شدن تورات و تحریف آن از دست داده بودند صحت دارد. اما نسبت به مسیحیان این ادعا بی اساس است؛ زیرا مسئله معاد و قیامت توسط حضرت مسیح(ع) به صراحت بیان شده و در اناجیل و سایر کتابهای مقدس مسیحیت منعکس گردیده است و از کتاب مقدس و کتبي که در باره مسيحيت نوشته شده استفاده ميشود که مسيحيان معتقد به معاد و قيامت هستند و علماي مسيحي آن را جزء اصول دين شان ميدانند. اما در باره اين که معاد جسماني است يا روحاني؟ از مواضع متعدد از کتاب مقدس تصريح به جسماني بودن معاد شده. چنانچه مؤلف کتاب «افتخار اسلام» شيخ محمد صادق فخر الاسلام ميگويد: اقرار به معاد و حشر جسماني از ضروريات دين نصاري است و مجمع عليه تمام فرق آنان مي باشد و در اين مسأله با مسلمانان اختلافي ندارند. نتيجه: از مطالبي که توضيح داده شد به دست ميآيد که در تورات نص صريحي بر معاد نيست؛ بلکه اشاراتي است که بعضي دلالت آنها بر معاد را پذيرفته و برخي انکار کردهاند و لذا وجود معاد در بين علماء يهود خصوصا يهود اوائل محل اختلاف است. و ثانيا فرقه اي که قائل به معاد اند آنرا جزو اصول دين دانسته و جسماني ميدانند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه