در معرفت شناسی گزاره های پایه سه نوعند. یکی از آنها گزاره های ذاتا" بدیهی است. لطفا" بفرمایید ما از کجا می فهمیم گزاره ای ذاتا" بدیهی است.

2. گزاره بدیهی اولی و همینطور بدیهیات دیگر [i] اینگونه شناخته می شوند که هیچگونه استدلال و تفکری در پذیرش آنها دخیل نیست بلکه قضایا به گونه ای هستند که تا موضوع و محمول تفهیم شود حکم به ارتباط بین آنان خود به خود حاصل می شود. اصالتاً اگر قضایای بدیهی هم محتاج استدلال و نظر باشند بحث می شود که آن استدلال خود بدیهی است یا نظری اگر نظری باشد دلیل چیست و اگر بدیهی هم باشد دلیل آن چیست و بعد آن دلیل چطور است و بالأخره تا بی نهایت تسلسل حاصل می شود پس خود بدیهیات دیگر استدلال و تفکر نمی خواهند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه