چگونه میتوان دربرابر انحرافات زمانه یک جوان خود را واکسینه کند؟

وقتی انسان در جامعه قدم برمی دارد و وضعیت دینداری و نگرانی مردم را می بیند یک حالت یأس خاصی به انسان دست می دهد که انگار پیامبری نیامده و قرآنی نازل نشده. اما همین که با جوانانی مواجه می شود که نگران گناه و واکسینه شدن هستند نور امید در دلش زنده می شود که الحمدلله وضع آنچنان که دیده می شود نیست. خوش بحالتان که نگرانی اصلی را یافته اید و دانسته اید که در این شرایط کنونی جامعه و دانشگاهها و اینترنت و ماهواره و سینما اگر نگران دین و دلت نباشی موج غالب وفاسد تو را نیز غرق می کند پس دعا کن که دوستانت نیز این چنین نگرانی را داشته باشند و از خواب غفلت شیطانی بیدار شوند. دوست عزیز و گرامی همیشه واکسینه شدن در برابر بیماری است و تا بیماری شناخته نشود واکسن مربوطه تجویز نمی شود و اگر هم تجویز شود یا نتیجه ای عکس می دهد و یا اثر نمی کند که در دو حالت مشکل باقی می ماند لذا عرض می کنیم که این جامعه و هر جامعه ای که قبلا بوده و خواهد بود چون جزو عالم ماده و دنیاست اولا عالمی تکلیف مدار است و هیچ بنی آدمی از تکلیف خالی نیست و ثانیا: تنها و تنها امارات و نشانه های هدایتی را ندارد بلکه در کنار آن جذابیتهای خاص انحرافی را دارد که باید انسان عاقل از آن جذابیتهای انحرافی دست بکشد و به سوی نشانه و راههای هدایتی حرکت کند و ثالثا: این عالم عالم اختیار و انتخاب است و همه انسانها می توانند با انتخاب خود مسیر خویش را تعیین نمایند به طوری که با اتنخاب آن سرنوشت ابدی را مشخص می کند بنابراین با توجه با مطالب فوق می توان گفت که بیماری این عالم بیماری دوری از خداست و نبودن در مسیر اوست. وباید دانست که واکسینه شدن در مقابل این بیماری لحظه ای و دفعی نیست بلکه باید آرام آرام معرفت و ایمان لازم را کسب کرد تا در پی آن به درجه نهائی کمال و سعادت رسید که در این شرائط انسان در مقابل شیطان و نفس و گناه و دوری از خدا واکسینه می شود و جز عباد مخلصین می گردد که در این صورت در مقابل هر گناهی خودش را نمی بازد و لحظه ای در دلش تزلزل پدید نمی آید. حال سؤال در این است که باید از کجا شروع کرد تا به این درجه نهائی نائل آمد و اولین قدم را طی طریق مستقیم الهی چیست؟ آیا نماز اول وقت کافی است؟ آیا احسان و گریه به امام حسین و نیکی به دیگران و خمس و زکات و.. کافی است؟ گناه باید تا چه حدی رعایت شود ؟ اصلا ترک گناه و دوری از معصیت در کدامین مرحله شروع می شود؟ یعنی باید نماز خوان و قرآن خوان شد بعد تصمیم گرفت که گناه نکنیم یا برعکس؟ در جواب به سؤالات فوق باید اول مانع اصلی صراط مستقیم را شناخت. چرا که تا مانع دانسته نشود طی طریق امکان پذیر نیست خصوصا اینکه مسیر صعودی باشد و با برخورد با اولین مانع با نقطه اول بر می گردد. و موانع اصلی در این راه سخت و دشوار امراض روحی و گناهان است که تا روح مریض باشد و سالم نباشد تلاش بی فایده خواهد بود لذا شما را به مطالب ذیل توجه می دهیم: 1. روح سالم و مریض می شودچنانچه از براى این بدن صحت و مرضى است و علاج و معالجى، براى نفس انسانى و روح آدمیزاده نیز صحت و مرض و سقم و سلامتى و علاج و معالجى است. صحت و سلامت روح عبارت است از اعتدال در طریق انسانیت، و مرض و سقم آن انحراف از طریق و انحراف از جاده انسانیت است. 2. جایگاه امراض روحی نسبت به امراض جسمیاهمیت امراض نفسانیه هزاران درجه بیشتر از امراض جسمانیه است، زیرا که نهایت این امراض تا وقتی است که مرگ سراغ انسان مىآید و همین که مرگ آمد، توجه نفس از بدن سلب می شود، در نتیجه تمام امراض جسمانیه و خلل هاى مادیه از او مرتفع شود و هیچیک از آلام و مرضهای بدنیه براى او باقى نمی ماند. و لیکن اگر خداى نخواسته داراى امراض روحیه و اسقام نفسیه باشد، با اوّلین سلب توجه نفس از بدن و حصول توجه به ملکوت خویش، (یعنی در اولین لحظه ی مرگ) پیدایش امراض و اسقام روحی پیدا می شود. مثال توجه به دنیا و تعلق به آن، مثال مخدراتى است که انسان را از خود بی خود نموده، مرگ و سلب علاقه روح از دنیاى بدن، باعث به خود آمدن آن است. و همین که به خود آمد، آلام و اسقام و امراضى که در باطن ذات داشت همه به او هجوم کند و تمام آنها که تا آن وقت مخفى بوده و مانند آتشى که در زیر خاکستر پنهان بوده هویدا گردد. و آن امراض و آلام یا از او زایل نشود و ملازم او باشد، یا اگر زایل شدنى باشد، پس از هزاران سال در تحت فشارها و زحمتها و آتشها و داغها مرتفع شود: که مولایمان امیر المؤمنین (علیه السلام) در خطبه 168 نهج البلاغه می فرماید «آخرین درمان، داغ نهادن و سوزاندن است.» و خدا در قرآن کریمش می فرماید: «روزى که در آتش دوزخ سوزانده شوند و پیشانى و پهلو و پشت آنها را به آن داغ کنند.» (توبه- 35).3. طبیبان ارواحمنزله انبیا، علیهم السلام، منزله اطبّاء مهربان است که با کمال شفقت و علاقهمندى به صحت مرضى نسخههاى گوناگون به مناسبت حال آنها براى آنها آوردند و آنها را هدایت فرمودند به طریق هدایت. و منزله اعمال روحیه و قلبیه (مثل تواضع ، شکر، تقوی، حسن ظن، توکل و...) و اعمال ظاهریه و بدنیه (نماز و روزه و قرآن خواندن و...) به منزله دواى امراض است، و چون هر دوائی پرهیز های خاص خود را دارد از این رو اعمال روحیه و بدنیه که به منزله ی دوای امراض هستند پرهیز هر کدامشان تقواست یعنی منزله تقوا در هر مرتبه از مراتب آن منزله پرهیز از چیزهاى مضر است براى مرض، تا پرهیز در کار نباشد ممکن نیست که مرضى مبدل به سلامت شود و نسخه طبیب مؤثر افتد.4. اثرات ناپرهیزی در امراض روحی در امراض جسمانیه هر چند ممکن است که با ناپرهیزى جزئى، باز دوا و طبیعت بدن غالب آید و صحت عود کند، زیرا که طبیعت بدن خودش مجهز به قدرت دفاعی در مقابل میکروبها هستند که به آنها گولبولهای سفید می گویند و دوا نقش تقویتی برای آنها را دارد، و لیکن در امراض روحیه امر خیلى دقیق است، زیرا که «همانا نفس امر به زشتى کند.» (یوسف- 53). یعنی اینکه طینت نفس رو به فساد و سرنگونی است از این جهت به مجرد کوچکترین ناپرهیزى امراض بر او غلبه کند و رخنهها از اطراف بر او باز کند تا صحت را بکلى از بین ببرد.5. روش داشتن روحی سالمپس، انسانی که دوست دارد روحی سالم داشته باشد و دلش به حال خودش می سوزد، پس از توجه به اینکه راه چاره از خلاصى از عذاب الیم منحصر است به عمل کردن به دستور انبیا، لازم است به این نکته هم توجه داشته باشد که دستورات آنها منحصر به دو چیز است ، یکى عمل کردن به اعمالی که نفس را اصلاح می کند و دیگر پرهیز از چیزهائی است که نفس را به درد آورده و به ضرر آن است. و معلوم است که بیشترین چیزهایی که ضرر آنها نفس را فاسد و مریض می کند چیزهائی حرام است و به همین خاطر آنها حرام اعلام شدهاند، و نیز چون از مهمترین اصلاح کنندگان نفس اعمال واجب است، از این جهت واجب شدهاند. 6. بین ترک حرام و انجام واجب کدام مقدم است؟همه ی آنچه تا اینجا گفته شد فقط مقدمه بود برای این مطلب تا جوابی برای سؤال شما بوده باشد حال اگر قرار باشد که شما نماز و قرآن و روزه انجام دهید یا گناهانی مانند نگاه به نامحرم و غیبت و دروغ و تهمت و غضب و ... را ترک کنید کدام مقدم است؟ و کدام یک عزم و اراده می خواهد؟ از دست دادن کدام یک باید نگران باشیم؟ آری ای عزیز؛ افضل از هر چیز و مقدم بر هر مقصد و مقدمه پیشرفت و راه منحصر مقامات و مدارج انسانیه این دو مرحله است که اگر کسى مواظبت به آنها کند از اهل سعادت و نجات است، و مهمترین این دو تقواى از محرّمات است- و اهل سلوک نیز این مقام را مقدم شمارند بر مقام اوّل، و از مراجعه به اخبار و آثار و خطب نهج البلاغة واضح شود که حضرات معصومین نیز به این مرحله بیشتر اهمیت دادهاند- پس، اى عزیز این مرحله اوّل را خیلى مهم شمار و مواظبت و مراقبت در امر آن نما که اگر قدم اوّل را درست برداشتى و این پایه را محکم کردى، امید وصول به مقامات دیگر (که همان نماز و روزه و قرآن خواندن توباشد) است، و الا رسیدن به مقامات ممتنع و نجات بس مشکل و صعب مىشود. چنانکه یزید و عمر سعد و شمر و... همگی نماز و قرآن می خواندند ولی در عین حال زینت دوش نبی را زیر سم اسبانشان قرار دادندجناب عارف بزرگوار و شیخ عالى مقدار ما مرحوم شاه آبادى (ره)، مىفرمودند که براى جلوگیرى از شرّ نفس و شیطان دوام بر وضو را سفارش مىفرمودند و مىگفتند وضو به منزله لباس رزم است. و در هر حال از قادر ذو الجلال و خداوند متعال جلّ جلاله با تضرع و زارى و التماس بخواه که تو را توفیق دهد در این مرحله، و از تو یارى فرماید در حصول ملکه تقوا.و بدان که اوایل امر قدرى مطلب سخت و مشکل مىنماید، ولى پس از چندى مواظبت زحمت به راحت مبدل مىشود و مشقت به استراحت، بلکه به یک لذت روحانى خالصى بدل مىشود که اهلش آن لذت را با جمیع لذات عوض نکنند. و ممکن است ان شاء اللّه پس از مواظبت شدید و تقواى کامل از این مقام به مقام تقواى خواص ترقى کنى که آن تقواى از لذاتهای نفسانیه است. زیرا که لذت روحانى را که چشیدى، از لذات جسمانیه مثل شهوت و حب مقام و حب جمال نامحرم و... کم کم منصرف شوى و از آنها پرهیز کنى، پس راه بر تو سهل و آسان شود. چهل حدیث(اربعین حدیث)، ص: 209 (با کمی تغییرات متن جهت فهم آسان آن)بنابراین تا انسان گنه کار است همیشه بیمار است و تا بیمار است از خدا دور است و چون از خدا دور است در نزد شیطان است و شیطان کاری جز زمین گیر کردن و به هلاکت رساندن انسان ندارد. لذا اگر می خواهید واکسینه شوید باید گناه نکنید گناه نکنید گناه نکنید.یک پیشنهاد: اگر بخواهید در این شرائط کنونی دین ایمان تقوای خودتان را حفظ کنید با کتابهای شهید مطهری انس پیدا کنید و با مطالعه کتاب آزادی معنوی کار را شروع کنید (روزی فقط 15 دقیقه نه کمتر نه بیشتر اما هرروز) تنایج را با در میان بگذاریدموفق و منصور باشیدجهت کسب اطاعات بیشتر به منابع ذیل مراجعه نمائید:1. معراج السعاده ملا احمدنراقی2.مقالات استاد شجاعی3. آزادی معنوی ، ده گفتار پانزده گفتار، بیست گفتار، فلسفه اخلاق،استاد مطهری4. کتابهای سنگین و وزین استاد مصباح یزدی در سایت mesbah yazdi.ir   .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه