چندی پیش با دو کلیپ که یکی از استاد دانشمند و دیگری از استاد رایفی پور بود مواجه شدم که هر دو می گفتند که اگر گناهی را انجام ندهی خدا همان روز به تو پاداشی میدهد و باید در تو تغییری به وجود اید و گذشته از ان حدیثی در عیون هست که حضرت رسول می فرماید (هر کس چهل روز ایمانش را برای خدا خالص گرداند، خداوند چشمه های حکمت را از قلب او بر زبانش جاری میکند)خلاصه ما تحت تاثیر این دو کلیپ که لینکش را در انتها در اختیارتان میگذازم به هر زحمتی بود ۴۰ روز نمازهایم را اول وقت خواندم و یک گناه اخلاقی که گرفتارش بودم را کنار گذاشتم ولی در پایان این ۴۰ روز هیچ اتفاق محسوسی برایم که نیفتاد هیچ تازه حس میکنم شرایط بغرنج تر شده در صورتی که استاد رائفی پور فرمودند باید همان روز خدا به تو پاداش دهد و ماجرای ابن سیرین را مطرح کردند البته درست است که کاری که ابن سیرین و حضرت یوسف انجام دادند واقعا قابل قیاس با فعل حقیر نیست ولی خوب ما هم در شرایطی که ابزار گناه فراهم بود و می توانستم گناه کنم نکردم و الان کمی نسبت به امور دینی متاسفانه دلسرد شدم اگر می توانید مرا راهنمایی کنیدhttps://www.aparat.com/v/QukXh/%D۹%BE%D۸%A۷%D۸%AF%D۸%A۷%D۸%B۴_%D۸%AA%D۸%B۱%DA%A۹_%D۸%B۴%D۹%۸۷%D۹%۸۸%D۸%AA-%D۸%A۷%D۸%B۳%D۸%AA%D۸%A۷%D۸%AF_%D۸%B۱%D۸%A۷%D۸%A۶%D۹%۸۱%DB%۸C_%D۹%BE%D۹%۸۸%D۸%B۱ https://www.aparat.com/v/A۵X۰s/%D۸%A۷%D۸%B۳%D۸%AA%D۸%A۷%D۸%AF_%D۸%AF%D۸%A۷%D۹%۸۶%D۸%B۴%D۹%۸۵%D۹%۸۶%D۸%AF_-_%D۸%A۲%D۸%AB%D۸%A۷%D۸%B۱_%D۸%AA%D۸%B۱%DA%A۹_%D۹%۸۶%DA%AF%D۸%A۷%D۹%۸۷_%D۸%A۸%D۹%۸۷_%D۹%۸۶%D۸%A۷%D۹%۸۵%D۸%AD%D۸%B۱%D۹%۸۵

تمام روایات و احادیثی که در این زمینه ها داریم که مثلا شما فلان کار را انجام دهید چنین اثری دارد، اقتضایی هستند نه علی. توضیح. علی با تشدید لام به این معنا است که اگر انجام دهید این فعل علت تامه آن اثر است و قطعا چنین اثری بار می شود و اقتضایی یعنی این عمل علت تامه نیست و تنها در حد اقتضای چنین تاثیری است. اقتضا یعنی جزء علت است که اگر علل دیگر هم باشد و علت تامه شود تاثیرش قطعی می شود. در مسایل معنوی علل فراوانی وجود دارد که ما از بسیاری از آنها بی خبریم بنابراین نباید انتظار داشته باشید که عمل شما حتما تاثیر علی داشته باشد بلکه همیشه نگاهتان به علل مادی نگاه اقتضایی باشد. مثلا وقتی گفته می شود شما اگر فلان دعا را بخوانید به بهشت می روید یا اگر فلان امام را زیارت کنید به بهشت می روید این روایات به این معنا نیست که صرف این زیارت یا دعا علت تامه بهشت رفتن است و بهشت رفتن شما قطعی است، بلکه به این معنا است که این عمل زمینه ساز بهشت است و اقتضای بهشت دارد که اگر در کنار آن انسان به وظایف دیگر خود هم عمل کند و گناه نکند چنین تاثیری می گذارد و انسان را بهشتی می کند. یعنی ذات این عمل بهشت آور است و اقتضای بهشت دارد. بعضی عمل ها ذاتا جهنم زا هستند و برخی اعمال ذاتا بهشت آور هستند. به این موضوع باید دقت کنید که این حالت ذاتی به این معنا نیست که حتما شما به بهشت می روید. بله شما به بهشت می روید در صورتی که تمام اعمال و کردار و افکار شما بهشت زا باشند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه