آيا نظرية كتاب مقدس دربارة «گناه ذاتي» آدم درست است لطفاً توضيح دهيد؟

مفهوم گناه در فرهنگ مسيحيت با آنچه در فرهنگ اسلامي با آن آشنا شده ايم تا حدودي متفاوت است. فلذا قبل از آنكه به قضاوت در مورد صحت و سقم اين نظريه بپردازيم بهتر است مختصري از چيستي و تاريخچة آن مطلع شويم.انديشة گناه ذاتي نيز مانند انديشه هاي تثليث و تجسد در مسير زمان صورت بندي شد. با اين تفاوت كه مباحث مربوط به تثليث و تجسد كه به شخصيت فوق بشري مسيح مربوط مي شد در شرق جهان مسيحيت جريان داشت و مباحث مربوط به آموزة گناه و فيض در غرب پي گيري مي شد.پرسش مهمي كه ذهن انديشمندان كليساي غرب را به خود مشغول ساخته بود اين بود كه آيا در انسان اراده آزاد وجود دارد؟و آيا انتخاب عمل از خود اوست يا اينكه اعمال انسان غيرانتخابي و از پيش تعيين شده است؟[1]آموزة مسيحيت در پاسخ به اين پرسش ها و اين پرسش كه «چگونه گناه به نوع بشر راه يافت؟نظريه گناه اوليه يا گناه ذاتي را مطرح كرد.براساس اين نظريه، پس از آن كه آدم و حوا به وسوسة شيطان گرفتار شدند و از درخت معرفت نيك و بدخوردند.[2] آثار چندي از اين گناه بر جاي ماند. مهم ترين اثر ـ آن اين بود كه گناه به تمام نسل بشر راه يافت ذات انسان فاسد و انسان مقصر شد.[3] بنابراين، تمام نسلهاي بعد به دليل گناه آدم گناهكار شدند. از آثار ديگر گناه اوليه اين بود كه مرگ به نسل انسان راه يافت.[4] البته مراد اين نظريه پردازان از فساد كامل انسان اين نيست كه تمام مردم فساد كامل دارند و در گناه غرق شده اند. و نيز به اين معنا نيست كه انسان غيرمسيحي، كه نجات را از صليب مسيح دريافت نكرده نمي تواند داراي صفات نيك، مانند مهرباني باشد و يا اينكه نمي تواند صفات نيكوي ديگران را درك كند، بلكه به اين معناست كه تمام انسانها در هنگام تولد فاسد هستند.[5] و فساد در تمام جنبه هاي زندگي انسان وارد شده است وانسان تازه تولد نيافته در مسيح (انساني كه مسيحي نيست) از خود چيز نيكويي ندارد تا خدا را راضي كند و قدرتي ندارد كه وضعيت خود را تغيير دهد.بر اين نظريه اشكالاتي چند وارد است.اولاً اين نظريه به سبب نگاهي ناقص به آيات كتاب مقدس شكل گرفته است.ثانياً در كتاب مقدس آياتي وجود داردكه با اين نظريه در تعارض است به عنوان مثال در آن آمده كه: «هر كس آدم نفس خود است.»[6] اين مطلب گوياي اين نكته است كه سعادت و شقاوت هر كس در خود او و با خود او است. ثالثاً مطالبي كه در مورد آدم و سرگذشت او مطرح شده كلاً مبتني بر مطالبي است كه در سفر پيدايش آمده است. [7] و از مطالبي كه در منابع ديگر ذكر شده نمي توان چنين استفاده اي كرد.رابعاً نويسندگان و نظريه پردازان اين نظريه، با توجه به تأويلات و دريافتهاي شخصي خود از آيات كتاب مقدس چنين اعتقادي را مطرح كرده اند.[8]خامساً در اينجا اين سؤال مطرح مي شود كه چگونه گناه اولية آدم ابوالبشر سبب گناهكار شدن تمام افراد بشر مي شود؟البته در جواب به اين سؤال برخي از محققان مسيحيت نظريه اي را مطرح كرده اند كه به عنوان بهترين نظريه پذيرفته شده است. (در ميان خود جامعة مسيحيت) و آن معروف به نظرية شخصيت گروهي است در اين نظريه رابطة نزديك فرد با گروهي كه به آن تعلق دارد، مورد تأكيد قرار گرفته است هر فرد مي تواند به عنوان نمايندة گروه خود عمل كند. در نتيجه گناه اين شخص به دليل آن كه نمايندة گروه است گناه تمام آنان به حساب مي آيد. آدم نيز به عنوان نمايندة بشريت مرتكب گناه شد و پيامد گناه او دامان بشريت را گرفت.[9] اين نظريه آن قدر واضح البطلان است كه حاجتي براي پاسخ گويي به آن ديده نمي شود.سادساً: آيا صحيح است كه نسلهاي بعد به خاطر گناه يا خطاي شخصي در گذشته عقاب شوند؟سابعاً آيا اين نظريه با عدالت خداوند سازگار است.حال با توجه به مطالب بيان شده اين قضاوت به جا است که گفته شود که اين نظريه تهمت ظالم بودن را به ساحت ربوبي وارد مي كند، و عدم حكمت و دانايي را براي خداي منزه و سبحان نسبت مي دهد، و حال آنكه هو ذو القوة المتين[10] و ان الله كان عليماً خبيراً.[11]معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1. دايرة المعارف كتاب مقدس.2. قاموس كتاب مقدس. .

سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/28

لینک کوتاه