چرا در اسلام ، ارزش عمل به نيت آن است و قبولي عمل به قصد قربت و اخلاص وابسته است ؟

در كارهاي دنيوي نيز ارزش كارها ، به نيت آنها يستگي دارد . به اين مثال ها توجه كنيد :جراح و چاقو كش هر دو شكم پاره مي كنند ، اما كار جراح خدمت است و كار چاقو كش جنايت .همين جراح مي تواند براي پول كار كند و مي تواند براي نجات يك انسان كار كند ، هر كدام از اين هدف ها نيز ارزش مخصوص به خود دارد .مثالي ديگر : يك ليوان آب را به سه نفر عرضه مي كنيم ؛ يكي نمي خورد ، چون ميل ندارد ، ديگري نمي خورد چون قهر كرده است ، سومي نمي خورد و مي گويد : نفر چهارم از من تشنه تر است ، آب را به او بدهيد ! اين سه نفر ، در نوشيدن آب يكسانند ولي به خاطر آن كه هدف هاي آنها متفاوت است ، ارزش كارشان نيز تفاوت دارد .در اسكناس ها نخي است كه نشانه ي اصالت اسكناس و وسيله جدايي اسكناس اصلي از قلابي است، در عبادات نيز بايد ريسماني محكم ميان بنده و خدا باشد كه همان قصد قربت و اخلاص است . اگر آن نخ نباشد يا پاره شود ، رابطه انسان با خدا قطع و عمل مقبول نيست .منبع: پرسش هاي مهم پاسخ هاي كوتاه، حجت الاسلام محسن قرائتي .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه