چرا دراسلام،ارزش عمل به نيت آن است و قبولي عمل به قصد قربت و اخلاص وابسته است؟

درکارهاي دنيوي نيزارزش کارها به نيت آنها بستگي دارد به اين مثال ها توجه کنيد:جراح و چاقوکش هردو شکم پاره مي کنند،اما کارجراح ،خدمت است و کارچاقو کش جنايت .همين جراح مي تواند براي پول کارکند و مي تواند براي نجات يک انسان کارکند ،هرکدام ازاين هدفها نيزارزش مخصوص به خود دارد .مثالي ديگر:يک ليوان آب را به سه نفر عرضه مي کنيم؛يکي نمي خورد،چون ميل ندارد ديگري نمي خورد چون قهرکرده است ،سومي نمي خورد و مي گويد:نفرچهارم ازمن تشنه تر است،آب به او بدهيد!اين سه نفر در ننوشيدن آب يکسانند ولي به خاطرآنکه هدفهاي آنها متفاوت است ،ارزش کارشان نيز تفاوت دارد.دراسکناس ها نخي است که نشانه ي اصالت اسکناس و وسيله ي جدايي اسکناس اصلي ازقلابي است،درعبادات نيزبايد ريسمان محکم ميان بنده و خدا باشد که همان قصد قربت و اخلاص است.اگرآن نخ نباشد يا پاره شود،رابطه ي انسان با خدا قطع و عمل مقبول نيست.منبع :ماهنامه قدر ،شماره 20. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه