سوال من از شما این است که آیا قدرت ری کی واقعی هست؟ آیا این قدرت وجود دارد و این که نظر مقام معظم رهبری در این باره چیست خواهشا جوابم را به ایمیلم بفرستید.

در جواب باید گفت که اولا مقام معظم رهبری جواب این سوال را تاکنون از وی درخواست نشده است و نظر ایشان را نداریم بهتر است در این مورد سوالتان را از دفتر ایشان بپرسید.دوم این که موضوع ریکی و انرژی درمانی مبحثی است از منظری تجربی است و از نگاه دیگر موضوعی است متافیزیکی و باطنی. گاهی گفته میشود که انرژی درمانی زیر شاخۀ طب مکمل است. پاره ای از مراکز علمی در غرب بین دو نوع انرژی فرق گذاشته اند؛ دسته ای که شناخته شده و قابل اثبات اند مانند رادیودرمانی. دسته ای دیگر که از نظر تجربی قابل اثبات و یا ابطال نبوده و سنجش پذیر نستند؛ مانند پرانا که در هند و در مکتب یوگا ادعا شده است و در روش های چینی با نام چی مشهور است.  از همین باب بوده که در غرب و بخصوص آمریکا بارها با مدعیان انرژی درمانی بخاطر علمی نبودن روش شان برخورد شده و دستگاههای انرژی سنج را غیر قانونی اعلام کرده اند.جمله فنون فراروانشناسی، انرژی درمانی است که با نام «انرژی های معنوی» خود را در طیف وسیعِ معنویت های جدید جا داده و با آرم عرفان تزیین شده است.(ریکی شودن، بابک سرخپور، ص 15)بنا بر اعتقاد انرژی درمانگرها، انرژی درمانی یک روش بدون لمس می‌باشد که تنها از طریق انتقال انرژی (نیروی حیات، پرانا، چی یا کی) اقدام به درمان می‌کند که این مکانیسم از طریق فعال کردن سیستم ایمنی و قانون خود بهبودی بدن صورت می‌گیرد. اساس انرژی درمانی بر پاکسازی انرژیهای کثیف از بدن و جایگزین کردن انرژیهای تمیز می‌باشد و روشهایی برای تشخیص بهتر در انرژی درمانی بنام اسکن کردن وجود دارد که کار شناخت اعضای آسیب دیده و اختلال یافته را انجام میدهد. امروزه یکی از روش های رایج انرژی درمانی ریکی است که اساس آن برپایه پذیرش درمانگری به وسیله انرژی است. هر چند انرژی درمانی منحصر به روش ریکی نیست اما یکی از روش ها مشهور و به ظاهر علمی در انرژی درمانی روش ریکی است. روش ریکی فراتر از درمان به نوعی تصفیه روحی هم باور دارد و ریکی را با باطن گرایی و تهذیب باطن آمیخته است.در «ریکى» ادّعا مى شود که انسان مى تواند در فرایندی معنوی با راه­کار همسویى، مقدار زیادى انرژى کیهان را دریافت کرده، آن را از خود عبور دهد؛ یعنى با باز شدن مرکز انرژى (چاکرا) در فرد، بدون این‌که تخلیۀ انرژى صورت گیرد، مقدار مناسب انرژى به فرد نیازمند منتقل مى شود و بدین وسیله شفا و بهبودى و تجربه ای روحی حاصل می‌شود.[1] با وجودی که انرژی درمانی در واقع چیزی بیش از یک درمان نیست، اما این درمان را به عالم روحانیت پیوند زده و نوعی از عرفان و باطن گرایی را در انرژی درمانی وارد کرده اند. چنان که در ریکی گفته می شود:ریکی می تواند شما را به سفری روحانی همراه با مکاشفات خاص خود رهنمون سازد.[2]در جای دیگر ادعا شده:ریکی اغلب نه تنها به عنوان روشی درمانی و مکمل، بلکه به عنوان سیر و سفری روحانی، یا یک نوع شیوه زندگی مورد قبول است.[3]از همین باب است که موضوع شناخت رنگ ها و هاله های افراد جهت استفاه های روحی و معنوی در دستور کار افراد و مراکزی در دنیای امروز قرار گرفته است که موضوع آورا از همین دست است.واژه ی آئورا که واژه ی یونانی آورا(aura)  به این معنی است که انرژی هایی که از بدن ما ناشی میشود شخصیت و طرز زندگی و افکار و احساسات ما را منعکس میکند و در حقیقت، سلامت ذهن و جسم و روح ما را آشکار میسازد. آئوراها به طرق مختلف دیده میشوند و معمولا بصورت میدان های انرژی شبیه به تخم مرغی بزرگ که کاملا بدن را احاطه کرده است، دیده میشوند. بیشتر هاله ها تا چند سانتی متری دور بدن ادامه پیدا میکنند. بر این مبنا اعتقاد بر این است که شخص هرچه عارف تر و روحانی تر باشد، هاله ی او بزرگتر است و هر هاله ای رنگی اصلی دارد که اطلاعات مهمی درباره ی شخص آشکار میکند و بیانگر روحانیت، احساسات، ذهنیت و خلق وخوی فرد است.هستند افرادی که در کشور ادعای انرژی درمانی و یا درمان با انرژی ریکی را دارند و کم نیستند افرادی که از این مهارت به عالم معنویت و معناگرایی پل می زنند و بساط عرفان پهن می کنند. براستی پیام انرژی درمانی چیست؟ آیا این عمل نسبتی با تعالی روح دارد؟ابتدا باید دانست که بسیاری از مدعیان انرژی درمانی، توانمندی درمانگری ندارند و یا بسیار کمتر از آن چه ادعا می کنند؛ مهارت دارند. یعنی اگر هم کمی از انرژی درمانی اطلاعاتی دارند، به این حد نیست که بتوانند مواردی را که ادعا می کنند؛ مداوا کنند. چرا که موارد زیادی مشاهده شده است که این افراد با اغراض ناشایستی مانند شهرت و یا کسب پول و یا احیانا تمتعات جنسی از دیگران این گونه ادعا ها را مطرح می کنند. در موارد دیگری هم افرادی وجود داشته اند که قدرت های غیر شرعی دیگری غیر از انرژی درمانی داشته اند و افراد ناآگاه چون نمی دانسته اند که این قدرت روحی با انرژی درمانی تفاوت دارد؛ به نفع این افراد تبلیغ کرده اند که فلان فرد انرژی درمانگر است. در حالی که انرژی درمانی نبوده است، بلکه جن گیری بوده است. مثلا در یک مورد فردی که به نام انرژی درمانگر مشهور بود، معلوم شد که از طریقِ کارهای ضد شرعی با پاره ای از اجنه کافر ارتباط دارد و اخباری را در مورد زندگی مریدانش، به صورتِ کسب خبر از جنیان به هوادارانش میدهد و ایشان هم فکر می کردند که این فرد، توان درمان گری دارد؛ در حالی که هیچ کار درمانی از وی ندیده بودند؛ ولی چون تصور می کردند که استادشان صاحب کرامت است؛ خیال کردند که هر کاری از وی ساخته است. به همین علت انرژی درمانی را هم برایش دست یافتنی و قابل انجام می دانستند.نکته دوم این که انرژی درمانی ـ صرف نظر از مدعیان دروغین زیادی که الان در بازار مرید پروری فعالند ـ یکی از توان مندی ها و واقعیت هایی است که خداوند در وجود انسان قرار داده است. یعنی مرتبه ضعیفی از انرژی که قدرت درمان گری دارد؛ در کالبد همه ما وجود دارد. نکته در این است که بعضی در سایه تمرین های تمرکزی و روحی می توانند مقدار بیشتری از این انرژی را به کار بیندازند. میزان انرژی که انسان در حالت عادی می تواند به کار بگیرد، مقدار کمی است. اما می توان با تمرین های متناسب، هم مقدار بیشتری انرژی جذب کرد و هم مقدار بیشتری انرژی برای دیگران ارسال کرد.نکته سوم این که انرژی درمانی نه یک مسئله معنوی و نه یک قابلیت عرفانی که در حقیقت یکی از مزیت های جسم انسان است؛ که خداوند مثل دیگر قابلیت های جسم به انسان موهبت کرده است. انرژی درمانی اساسا ربطی به ایمان و تقوای افراد ندارد؛ یعنی یک فرد بی ایمان و حتی یک انسان ضد خدا هم می تواند در صورت تمرین و ممارست از این قدرت بهره بگیرد.نتیجه این که حتی اگر کسی در ادعایش (درمان گری با انرژی) راستگو هم باشد، ادعاهای معنوی و معرکه گیریهای عرفانی اش، یک فریب است. به عبارت دیگر ممکن است کسی در قدرت درمان گری راستگو باشد، اما در ادعای عارف بودن و مرشد بودن یک شیاد و فریبکار از آب دربیاید.به همین علت است در غرب و در اماکن آکادمیک با انرژی درمانی برخوردی علمی کرده اند و نه روحی. چرا که انرژی درمانی و کار با انرژی را در قالب یک رشته علمی تدوین کرده اند و برای آن ضابطه و شرایط و فیلتر های آموزشی قرار داده اند و آن را در زمرۀ طب مکمل جا داده اند. (ریکی شودن، بابک سرخپور، ص 8)نکته دیگر این که این طور نیست که همه امراض را بتوان با انرژی درمانی مداوا کرد. اولا بیشتر معطوف به جسم و امراض عضلانی و استخوانی کاربرد دارد؛ نه اختلالات روانی و روحی. دوم این که افرادی که انرژی درمان گر هستند خودشان در معرض تشعشعات انرژی منفیِ حاصل از انرژی های مضر دیگران هستند. یکی از کتاب های مربوط به این حوزه آورده است:    « هدف انرژی پرانایا اینست که دستگاه تنفسی در بهترین شرایط عمل کند (باعث اصلاح گردش خون شود، هضم و دفع دچار اشکال نشوند، مریضی‌ها تبدیل به سلامتی گردند). (یوگا درمانی، پرتو پرانایا، آینگر، ترجمه‌ی مهیار خورزاد، نشر کارون ص 43)هر چند منظور مولف امری فراتر از انرژی درمانی موجود است، اما نباید فراموش کرد که حتی مراتب بالای درمان گری با انرژی که این مولف ادعا کرده است، تنها یک اثر جسمی است و نه یک تعالی معنوی و اخلاقی.بنابراین اگر کسانی در سایۀ انرژی درمانی بخواهند ادعای عرفان یا معنویت کنند این ادعا خود علامت عدم سلامت معنوی است و نشان می دهد که این فرد از معنویت راستین بهره ای ندارد. اگر کسی از این توان هم بهره ای داشته باشد نباید دیگران او را به عنوان فردی معنوی و صاحب نفس و صاحب کرامت معرفی کنند. همگان وظیفه دارند این تلقی اشتباه را اصلاح نمایند.[1] .. ر.ک. قدرت یابی با ریکی، پائولا هوران، ژاله مخزنی، ص 75. [2] . آن چارلیش، دایره المعارف رموز ریکی، منیرالدین اعتضادی، نشر راشین، ص16.[3] . همان، ص 18. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه