تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
یکی از بزرگترین نعمت های الهی بهرهمند بودن از لذت عبادت است. خوشا به حال کسانی که عاشقانه خدا را عبادت میکنند و از عبادت او هیچ چشم داشتی ندارند. شاید گروه اندکی از بندگان خدا موفق به چنین حالتی شوند، ولی هر مؤمن و مسلمانی باید سعی کند که این حالت را در خود بوجود بیاورد. یکی از راه هایی که موجب شوق و رغبت به عبادت و در نهایت لذت بردن از آن میشود، تفکر است. حکما فرمودهاند تفکر بر پنج قسم است: تفکر در آیات و نشانه های خدا که موجب توحید و یقین میشود! تفکر در نعمتهای خداوند که موجب تشکر و محبت به خداوند میشود! تفکر در وعده عذابی که خداوند داده است، که موجب ترس از عذاب و مجازات های الهی میشود! تفکر در وعده های نیکی که خداوند داده است، که موجب رغبت به اطاعت از او می شود! تفکر در کوتاهی خود از اطاعت خدا در مقابل آن همه احسان پروردگار که موجب حیاء انسان میشود. [1] اگر انسان در اوقات شبانه روز، ساعاتی را برای تفکر در مواردی که گفته شد قرار دهد، بی رغبتی نسبت به عبادت جای خود را به رغبت و شوق خواهد داد انشاء الله. نکته دیگری که باید دائما به آن توجه داشته باشیم، این است که همه چیز غیر از خدا در حال فنا و نابودی است و سزاوار نیست که لحظهای از عمر خود را در راه غیر خدا صرف کنیم. اما هر چه در راه خدا صرف شود، از بین نخواهد رفت و باقی میماند و از آن جمله عبادتهای متعارف نظیر نماز، روزه، حج و... که اگر خالصانه انجام شود، ماندگار خواهد بود و سرمایه معنوی انسان خواهد بود. پس تذکر و توجه به این نکته نیز موجب رغبت خواهد شد. اما اینکه آیا عبادت هایی که بدون رغبت انجام میشود، باطل است یا نه؟ باید بگوئیم که رغبت به عبادت و نماز، شرط صحت آن نیست بلکه شرط قبولی و شرط کمال است. پس عبادت و نماز بدون رغبت باطل نیست، ولی دارای مراتب بالای اخلاص نیز نیست. .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.