تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه
خودسازى و شهوت خداوند که مى داند بیش تر مردم در برابر شهوت و غضب و غریزه جنسى آسیب پذیر
هستند چرا این غرایز را در وجود انسان قرار داده تا گناه کند و نتواند خودسازى
کند؟! نخست باید دانست هر مجموعه
نظام مندى تابعى از هدفمندى ها و ابزارهاى لازم براى رسیدن به آن اهداف است. پس از
بیان این واقعیت به خوبى قابل درک است که زندگى در دنیا و برآوردن نیازهاى مختلف
جسمى و روحى انسان و چگونگى روابط با دوستان و مقابله با دشمنان و... نیازمند
نیروها و ابزارهایى ویژه است؛ و اگر با نگاهى همه جانبه به زندگى انسان در دنیا
نگریسته شود وجود همه نیروها و غرایز، تعریف شده و نمایانگر هندسه مستحکم نظام هستى
و مطابق با ساختار وجودى انسان است. از این رو کارکرد غضب و خشم مى
تواند براى خروش بر علیه بدها و بدى ها قرار بگیرد و سرچشمه غیرت دینى و ملى باشد
به گونه اى که اگر انسان داراى نیروى خشم نبود موجودى ترسو و وامانده مى بود
و کارکرد شهوت نیز مى تواند براى تمایل به خورد و خواب و پیوند خانوادگى و اظهار
علاقه و محبت کاربرد داشته باشد که بدون آن انسان خمود و منزوى خواهد بود. بنابراین
خداوند اصل وجود غرایز را براى گناه کردن نیافریده است. و این که «خداوند انسان را از
ناحیه غریزه جنسى و دیگر غرایز آسیب پذیر آفریده» تعبیر دقیقى نیست. خداوند انسان
را با دو دسته کنش و واکنش نیرومند (معنوى و مادى) آفریده است و این خود انسان است
که مى تواند با تکیه بر اراده نیرومندى که خداوند به او داده است، کاربرد هر یک از
آن ها را بر دیگرى غلبه دهد و به پیروى یا سرپیچى از هر کدام اقدام کند. بنابراین،
آسیب پذیرى انسان تابع خواست و اراده او است. آنچه مستقیماً به کار خدا مربوط مى
شود، قرار دادن چنین غریزه نیرومندى در انسان است و آسیب پذیرى انسان، به جهت سستى
و یا سوء استفاده خود اوست. شاید گفته شود سؤل اصلى
همین بود که چرا خداوند چنین نیرو و توانمندى دو سویه را در انسان قرار داده آیا
نمى شد تنها توانایى بر خوبى ها را داشته باشیم؟ در پاسخ باید گفت معناى قدرت و
توانمندى همین است که انسان در دو جهت متخالف، امکان فعالیت داشته باشد. در غیر این
صورت، قدرت و توانمندى معنا ندارد. انتساب حدوث زیبایى به هر کس و اثبات قابلیت و
لیاقت براى هر چیز آن گاه معنا دارد که او توانایى بر زشتى و قدرت بر نافرمانى
داشته باشد. نکته مهم تر آن که شکل گیرى
خوبان و بدان انجام نمى پذپرد مگر با وجود غرایزى چون شهوت و غضب که داراى دو چهره
خوبى و بدى اند و ظرفیت وجودى ما ساخته و پرداخته نمى شود مگر آن که در کنار
عقل و قلب، داراى نیروى شهوت و غضب نیز باشیم تا لیاقت راه یابى به بهشت را پیدا
کنیم و یا با نگون بختى جهنم را براى خود بسازیم؛ زیرا بهشت و جهنم ما باید با گذر
از این دنیا ساخته شود و شکل گیرد. از این رو به عنوان یک اصل
کلیدى گفته مى شود که «دنیا محل حدوث و اثبات قابلیت ها است و آخرت جایگاه ظهور و
ثبات قابلیت ها؛» به عبارت دیگر، دنیا بستر«شدن»ها است و آخرت استقرار در «شده»ها.
این گونه نیست که «درجات بهشتى» یا «درکات جهنمى» ما از قبل ساخته شده باشد. باید
آن را بسازیم و ساخته شدن آن به وجود نیروهاى شهوت و غضب در کنار عقل و قلب وابسته
است. بنا بر آنچه گفته شد، چهره زیبایى ها آن گاه آشکارتر مى شود که در کنار زشتى
ها قرار گیرد و هنر مردان خدا آن گاه بیش تر جلوه گر مى شود که با سست عنصران و
آلودگان به شهوت مقایسه شوند و در برابر حق ستیزان قرار گیرند. از این رو، با نگاهى
کلان به زندگى انسان ها وجود شهوت و غضب در تجلى زیبایى ها و حتّى به فعلیت رساندن
خوبان نقش مؤرى دارد. در پایان شاید گفته شود با
وجود این که اکثر انسان ها در برابر غرایز جنسى و خشم نقطه ضعف دارند، آیا سزاوار
است خداوند این غرایز را در انسان قرار دهد؟! در پاسخ باید یادآور شد، زمینه
هاى فساد فراوان است و دغدغه آن بسیارى از جوانان را آزرده مى کند؛ اما باید دانست
که خروش شهوت و برافروختگى غضب، در برابر عزم و اراده جوانان و جوان دلان نه تنها
قابل فروکشى است؛ بلکه حتّى با یک بار ایستادگى در برابر شهوت مى توان چون یوسف و
ابن سیرین به مقامات دست یافت و از رسوایى ها دور ماند و خاطره خوش آن تجربه
نورانى را در زندگى ماندگار ساخت. در این مسیر لطف خداوند و
امدادهاى غیبى او نیز همیشه همراه و راه گشا است؛ خداوند مى فرماید: «وَ
الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللّهَ لَمَعَ
الْمُحْسِنِینَ»[1]؛
«و کسانى که در راه ما کوشیده اند به یقین راه هاى خود را بر آنان مى نماییم و در
حقیقت خدا با نیکوکاران است». پی نوشت ها _____________ [1].
عنکبوت 29، آیه 69.
.
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.