چرا در سوره اخلاص« لَمْ يَلِدْ » [1] بر « لَمْ يُولَدْ » مقدم شده است؟ در صورتي كه براساس قانون طبيعي ابتداء بايد مولود سپس والد بيايد؟

از آنجا كه مشركان و اهل كتاب از يهود و نصاري تصور مي كردند كه خداوند متعال داراي فرزند است، مثلاً مشركان مي گفتند: فرشتگان دختران خداوند هستند! قرآن كريم در اين باره مي فرمايد: « فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149)أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ[2] ؛ از آنان بپرس آيا پروردگارت دختراني دارد و پسران از آن آنهاست، آيا ما فرشتگان را مؤنث آفريديم و آن ها ناظر بودند؟!» يا آن كه يهوديان نيز تصور مي كردند كه عزير فرزند خداوند متعال است! و مسيحيان تصور مي كنند كه حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ فرزند و پسر خداوند متعال است : « وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ»[3] بنابراين، مشركان، مسيحيان و يهوديان فكر مي كردند كه خداوند متعال داراي فرزند است، ولي هيچ كسي اين تصور را نكرده و اعتقاد نداشت كه خداوند متعال پدر داشته باشد، به همين جهت در سوره توحيد (اخلاص) جمله « لَمْ يَلِدْ ؛يعني هرگز خداوند كسي را نزاييده و نخواهد زاييد»، بر جمله « لَمْ يُولَدْ ؛ و زاده نشده؛ يعني پدري نداشته و اساساً زاييده نشده» به خاطر اهميت موضوع مقدم شده است.[4]معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1. جارالله زمخشري، تفسير الكشاف، بيروت، دارالفكر، بي تا، ج 4، ص 298.2. محمدحسين طباطبايي، الميزان في تفسيرالقرآن، تهران،دارالكتب الاسلاميه، چاپ سوم، 1397 ق، ج 20، ص 545.3. فضل بن الحسن الطبرسي، مجمع البيان في تفسيرالقرآن، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1379ق، ج 5، ص564. .

سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/28

لینک کوتاه