تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
بر اساس برخی گزارشهای تاریخی، کلثوم بن عمرو بن أیوب بن عبید، معروف به عتّابی شاعر معروف عباسی[1] در مسیر حرکت خود و در جلوی چشم مردم نان میخورد. شخصی(عمر ورّاق[2]) به وی تذکر داد که چگونه در بین مردم غذا میخورد، در حالی که آنها او را میبینند؟! عتابی به آن شخص گفت: برای تو اثبات خواهم کرد که این مردم انسان نیستند، بلکه در حقیقت گاوند(چیزی نمیفهمند)! سپس مردم زیادی را جمع کرده و به ظاهر مشغول موعظه شد و سپس گفت: افراد زیادی برای من روایت کردهاند که هر کس زبان خود را به بینیاش برساند، داخل آتش نخواهد شد! مردم اطراف وی با شنیدن این سخن، زبان خود را بیرون آوردند تا به بینی خود بزنند. بعد از آنکه مردم متفرق شدند، عتابی به عمر وراق گفت: آیا به تو نگفتم که آنها گاوند(چیزی نمیفهمند)![3]امروزه این داستان را با اندکی تفاوت در مورد معاویه و عمرو عاص مطرح میکنند:روزی معاویه به جمعیت زیادی که آماده اقتدا به او بودند، نگاهی انداخت. عمرو عاص به معاویه گفت: اینها اگر عقل داشتند به جماعت تو نمیآمدند. معاویه برافروخت. عمرو قول داد که حماقت نمازگزاران را ثابت میکند. پس از نماز بر منبر رفت و گفت: از رسول خدا(ص) شنیدم که هر کس نوک زبان خود را به نوک بینیاش برساند، خدا بهشت را بر او واجب میکند و بلافاصله مشاهده کرد که همه تلاش میکنند نوک زبانِشان را به نوک بینیِشان برسانند تا ببینند بهشتیاند یا اهل جهنم؟ عمرو خواست در کنار منبر، حماقت جمعیت را به معاویه نشان دهد که دید خود معاویه نیز عبایش را بر سر کشیده و تلاش میکند که زبانش را به دماغش برساند!اگرچه این ماجرا مشهور است؛ اما با جستوجوی انجامشده، در منابع تاریخی و روایی معتبر، گزارشی در این زمینه نیافتیم. البته اگر بعدها به منبع معتبری در این زمینه دست یافتیم، این پاسخ ویرایش خواهد شد. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.