تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در برخي از کتاب هاي لغت آمده است که :((«اکراه» از ماده «کَرِه» به معناي آن است که ازخارج توسط انساني به انسان سختي و مشقت برسد. و با اکراه و اجبار بر او تحميل شود، ولي از ماده «کُره» به معناي سختي و رنجي است که از ذات انسان به او مي رسد و او آن را زشت مي داند و از آن بيزار است. و اين قسمت را مي توان به دو بخش تقسيم کرد يکي آنچه را که از روي طبع مکروه و زشت مي پندارد. و ديگري آن که عقل يا شرع آن را زشت و مکروه مي شمارند. لذا براي هر کدام از معاني فوق آياتي در قرآن مطرح شده است.)) علامه طباطبايي در تفسير اين آيه در معناي اکراه کلمه اجبار را به کار برده اند «الاکراه هو الاجبار و الحمل علي الفعل عن غير رضي يعني واداشتن و اجبار فرد به کاري است که خوشايند او نيست». بعد علامه اشاره دارند جمله لا اکراه في الدين دو وجه دارد يا جمله خبري است که در اين صورت خداوند مي خواهد از حالت تکويني دين خبر دهد و ترجمه به اين صورت مي شود. «خداوند در دين اکراه قرار نداده». يا جمله انشايي است و مي خواهد بفرمايد نبايد مردم را بر اعتقاد و ايمان مجبور کنيد در اين صورت نيز خداوند مي خواهد به حقيقت تکويني دين اشاره کند. براي توضيح بيشتر در اين باره به تفاسير مشهور و معتبر در ذيل آيه شريفه مراجعه فرماييد. .
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.