سلام علیکم ایا لقب یا فحش های بسیار کوچک و... دادن به دوستان به شوخی گناه هست ؟

پاسخ: دوست گرامی. بد دهنی و فحاشی از سیره و مرام وشأن مومن به دور است. زبانی که به ذکر خدا مزین گشته حیف است به کلام زشت و ناپسند حتی به شوخی آلوده شود، یادمان باشد ملائکه خدا به جای کثیف و آلوده وارد نمی شوند؛ همان ملائکی که عطر ذکر خدا و ذکر صلوات آنها را به خود جلب نموده و مشتاق می نماید.بددهانی از گناهان اخلاقی و گاه فقهی و مستوجب اجرای حد و مجازات در محاکم قانونی است.کسی که به شما می نگرد متوجه شوخی یا جدی بودن کلام شما نیست و این رفتار شما را به حساب بی دینی و لاابالی گری شما می نویسد و بدین ترتیب خود را در نگاه مومنان جامعه نیز خوار و ذلیل کرده اید که آن نیز خود گناه بزرگی است.برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله زیر را دقیقا مطالعه فرمایید:==فحش دادن و دشنام عملی زشت و گناه مسلم است و هرگز درخور اهل ایمان و انسان‌های خداجو و باوقار و مودب به ادب اسلامی نمی‌باشد.توضیح بیشتر درباره فحش:1- فحش عبارت است از اظهار کردن امور زشت و قبیح با الفاظ و عبارت صریح. همه الفاظ فحش بى‌شک ممنوع و مذموم است؛ اگرچه بعضى بدتر و زشت‌تر است؛ بنابراین گناهش بیشتر است. خواه به عنوان دشنام و ایذاء گفته شود یا در مقام شوخى و مزاح یا به عنوانى دیگر.2- فحاشی و بددهنی و هرزه گویی، و بیان کلمات رکیک، یکی از خصایص زشت افراد فاسد، عاجز، ناتوان و بی‌منطق است. افراد سفیه بی‌خرد، در برخورد با مردم چون از منطق و کلام درستی برخوردار نیستند و از دادن جواب صحیح عاجز هستند، بی‌پروا دهان را باز می‌کنند و زبان خویش را حرکت می‌دهند و با الفاظ رکیک، فحاشی می‌کنند. افراد جاهل و نادانی که با کوچکترین بهانه خشمگین شده، به دور از شرم و حیا، فحش و دشنام می‌دهند و آبروی دیگران را مورد هجوم قرار داده و از بین می‌برند.اعضای یک خانواده، و افراد یک محله، و مردم یک جامعه از گزند زبان فحاشان در آسایش و آرامش نیستند. زیرا به سبب کوچکترین برخوردی، مورد هجوم دشنامهای ایشان قرار می‌گیرند و اذیت و آزار می‌شوند و به وسیله الفاظ رکیک، حرمت و احترامشان در هم شکسته شده، به حریم شخصیت ایشان تجاوز می‌شود و آبرویشان از بین می‌رود. و این یک نوع تجاوز و ستمگری به شخصیت و حقوق افرادی است که باید عزّت، آبرو و امنیت ایشان حفظ گردد.کسانی که پرده شرم و حیا می‌درند و بی‌پروا فحّاشی می‌کنند و آبروی انسانها را مورد تجاوز قرار می‌دهند باید بدانند با داشتن چنین اخلاق و صفت پلیدی، باطن و سیرتشان شیطانی است.«فحش در احادیث و روایات»:3- در متون و منابع غنی اسلامی و روایات پیشوایان دین علیهم السلام صحبت رکیک ٬فحش دادن و عدم عفت کلام٬ بسیار مذمت شده و نهی گردیده است. در روایتی آمده که:ـ الامام الصادق (‌علیه السلام): «اِحفَظ لِسانَک عَن خَبیثِ الکلامِ». «زبان خود را از بیان کلمات زشت و رکیک محافظت کن».ـ الامام علی (علیه السلام): «الفُحشُ وَ التَّفَحُّشُ لَیسا مِن الإسلامِ». «دشنام دادن و بددهنی (یا دشنام شنیدن) از اسلام بدورند».ـ الامام باقر (علیه السلام): «‌اِنَّ اللهَ یبغِضُ الفاحِشَ المُتَفَحُّشَ». «خداوند شخص ناسزاگوی بددهن (یا دشنام شنو) را دشمن دارد».ـ رسول الله (صلی الله علیه و آله): «ایاکُم وَ الفُحشَ؛ فَاِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لایحِبُّ الفاحِشَ المُتَفَحِّشَ».4پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله): «از دشنامگویی بپرهیزید، زیرا خدای عزوجلّ ناسزاگوی بد دهن را دوست ندارد».ـ رسول الله (‌صلی الله علیه و آله):‌ «‌ما کَانَ الفُحشُ فی شیءٍ قَطُّ اِلّا شانَهُ، وَ لا کانَ الحَیاءُ فی شیءٍ قَطُّ الّا زانَهُ». «زشت گویی (و زشت کرداری) هرگز در چیزی نبود مگر اینکه آن را عیبناک گردانید و شرم و حیا هرگز در چیزی نبود مگر اینکه آن را آراست».ـ الامام علی (علیه السلام):‌ «اَسفَهُ السُّفَهاءِ المُتَبجِّحُ بِفُحشِ الکَلامِ». «نابخردترین نابخردان، کسی است که به دشنامگویی افتخار کند».ـ الامام علی (علیه السلام): «مَن افحَشَ شفا حُسّادَهُ». «کسی که دشنام دهد دل حسودانش را خنک گرداند».ـ الامام صادق (علیه السلام): «مَن خافَ النّاسُ لِسانَهُ فهُوَ فی النّارِ». «هرکس که مردم از زبانش بترسند او در آتش است».ـ الامام الصادق (علیه السلام): «مِن عَلاماتِ شِرکِ الشَّیطانِ الذی لایشُکَّ فیهِ ان یکونَ فحّاشاً لایبالی ما قالَ و لا ما قیلَ فیهِ». «یکی از نشانه‌های شریک شیطان که تردیدی در آن نیست،‌ این است که شخص دشنامگوی باشد و باکی نداشته باشد که چه گوید و چه شنود».ـ رسول الله (صلی الله علیه و آله): «اِنَّ مِن شَرِّ عِبادِ اللهِ مَن تُکرَهُ مجالستَهُ لِفُحشِهِ». «یکی از بدترین بندگان خدا کسی است که به سبب بدزبانی و دشنام‌گوییش، همنشینی با او ناخوشایند باشد».ـ رسول الله (صلی الله علیه و آله): «اِنَّ مِن شَرِّ الناسِ مَن تَرَکَهُ الناسُ اتِّقاءَ فُحشِهِ». «از بدترین مردمان کسی است که مردم، از ترس ناسزاگویی او، وی را ترک کنند».ـ الامام الصادق (علیه السلام): «البَذاءُ مِن الجَفاءُ وَ الجَفاءُ فی النّارِ». «بدزبانی از بی ادبی است و بی ادبی در آتش می باشد».ـ الامام علی (علیه السلام): «مِنَ الفُحشِ کَثرَهُ الخُرقِ». «خشونت و بدخویی زیاد، از جمله زشتیها است».ـ الامام باقر (علیه السلام): «سِلاحُ اللِّئامِ قَبیحُ الکَلامِ». «حربه فرومایگان زشتگویی است».ـ الامام زین العابدین (علیه السلام): «مَن رَمی النّاسَ بما فیهم رَمَوهُ بما لَیسَ فیهِ». «هر که از عیبهایی که مردم دارند سخن بگوید، مردم عیبهایی را که ندارند به او نسبت دهند».ـ رسول الله (صلی الله علیه و آله): «اِذا نَسَبَکَ رَجُلٌ بما یعلَمُ مِنکَ فلاتَنسِبهُ بما تَعلَمُ مِنه، فَیکونَ أجرُ ذلک لک وَ وَبالُهُ عَلَیهِ». «هرگاه کسی از تو چیزی می‌داند و آن را به تو نسبت داد، تو آنچه را از او می‌دانی به وی نسبت مده (و اظهار مکن) تا ثواب این کار از آنِ تو باشد و گناهش از آنِ او».پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: ورود انسان بد زبان به بهشت حرام است.از امام باقر علیه السلام نیز در این زمینه رسیده است که: بهتر و زیباتر از آنگونه که دوست دارید دیگران با شما سخن بگویند٬ با آنها سخن بگویید٬ به درستیکه خداوند کسی را که به مومنین ناسزا دهد و آنها را لعن کند و طعنه بزند٬ دشمن دارد.امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند می‌فرماید که هرکس به دوست من (یعنی مومن) اهانت کند (چه با زبان و چه با رفتار) به جنگ با من برخاسته است. اصول کافی ج ص ۳۵۲نقل شده که روزی یکی از یاران امام صادق علیه السلام در خدمت ایشان به جایی رهسپار بود. غلام آن مرد از آنها عقب افتاد٬ مرد او را صدا زد ولی غلام جواب نداد. بار دوم و سوم هم او را فرا خواند؛ اما باز از غلام پاسخی شنیده نشد. آن مرد به غلام دشنام داد و گفت: یابن الفاعلة٬ ای حرامزاده با تو هستم!.امام صادق علیه السلام با شنیدن این ناسزا از راه رفتن باز ایستادند و فرمودند: چه گفتی؟صحابی گفت: یابن رسول الله! چون پدر و مادرش مسلمان نبوده و از بلاد غیر اسلامی هستند، لذا این ناسزا را دادم و این نسبت حقی است که گفتم.حضرت فرمودند: مرا با پدر و مادر او کاری نیست. چرا به او فحاشی می‌کنی؟ بعد فرمودند: دیگر حق نداری با من رفت و آمد کنی. (نقل کردند که امام تا زنده بودند٬آن صحابی را به حضور نپذیرفتند و با او رفت و آمد نکردند).4- فحش و دشنام برای مومن در هیچ صورتی روا و شایسته نیست حتی اگر مورد فحش و دشنام قرار گیرد حق ندارد در مقابل، به آن فرد فحاشی کند و اگر کسی به او فحش دهد جزای این بی‌ادبی خود را خواهد دید و مورد مواخذه الهی قرار خواهد گرفت و مومنی که مورد فحاشی قرار گرفته و مقابله به مثل نکرده به خاطر این تحمل ماجور و مثاب خواهد بود.اعاذنا الله من شرور انفسناپیروز و موفق باشید.==موفق باشید / التماس دعا همین حالا/ صلوات .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه