کتاب شرح الزیاره شیخ احمد احسائی چرا با رد علما مواجه شده است؟ و قمه زنی در نظر علمای شیخیه کریم خانی و احقاقی و خود احسائی چه حکمی دارد؟

شیخ احمد احسائی موسس فرقه شیخیه فرزند زید الدین بن ابراهیم بن صقر بن ابراهیم بن داغر است پدران او از بادیه نشینان عربستان و از سنّی های متعصب آن جا بوده اند که به خاطر درگیری، جد شیخ به مطیرفی (از روستاهای اطراف احساء) مهاجرت می کند و از آن جا که مردم این منطقه شیعه بوده و هستند، اجداد احسائی هم به مذهب شیعه گرایش پیدا می کنند، تولد شیخ احمد به سال 1166 است. در سال 1186 به عتبات مسافرت می کند و پس از مدّتی تحصیل راهی ایران می شود و آوازه او همه جا را می گیرد به حضور فتحعلی شاه قاجار رسیده و تجلیل و اکرام می شود اما پس از اندکی اقامت در قزوین به خاطر اعتقاد خاص وی در مورد معاد تکفیر می شود. پس از آن مدتی در کرمانشاه بوده و سپس به کربلا باز می گردد به خاطر اعتقاد شیخ احسایی اختلافی در حوزه نجف به وجود آمده بود وی شروع به شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره که (که دارای مضامین بسیار بلند و معرف گوشه ای از شخصیت واقعی معصومین است و از امام هادی ـ علیه السلام ـ روایت شده) می کند و در آن مقدسات اهل سنت را سخت مورد تحقیر و توهین قرار می دهد که همین امر باعث حمله حاکم بغداد به کربلا شد و جالب این جاست که تنها افرادی که به خانه سید کاظم رشتی (شاگرد و جانشین وی) پناهنده شدند در امان ماندند. کتاب شرح الزیاره احسائی تا سال 1351 دو بار چاپ شده است (چاپ سنگی رحلی در 400 صفحه). علت مخالفت علما با آن هم به خاطر محتوای آن است. و الاّ علمای محترم شیعه با هیچ کسی دشمنی و عناد شخصی ندارند. جهت روشن شدن مطلب فقط به چند مورد از کتاب شرح الزیاره اشاره می شود تا حقیقت روشن گردد: 1ـ اصلی ترین مشکل احسائی و طرفداران او، غلوشان در حق ائمه اطهار ـ علیهم السلام ـ است. و می گوید: «علّت مادی تمامی آفریده ها شعاع انوار ائمه است کوچک ترین فرقی بین خدا و آن ها نیست غیر از آن که آنان بنده هستند.»باید توجه داشت که فقط خداوند علّت حقیقی مادّی جهان خلقت است و فاصله و تفاوت میان خداوند و ائمه فقط در بندگی نیست خداوند ازلی ابدی است خالق و رازق و محیی و ممیت است که اگر این ها را درباره ائمه معتقد باشیم کفر است (رک: تحلیلی بر تاریخ عقاید فرقه شیخیه، ص 97) 2ـ احسائی در شرح الزیاره تمامی بندگان را برده زرخرید ائمه می داند. در حالی که امام رضا ـ علیه اسلام ـ می فرماید: سوگند به قرابتی که با رسول خدا داریم من چنین چیزی هرگز نگفته ام و از پدرانم هم نشنیده ام که چنین چیزی گفته باشند. (تحليلي بر تاریخ و عقاید فرقه شیخیه، ص 115) 3ـ به پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ جسارت کرده و چنین می گوید: «اگر پیامبر به زنی نگاه می کرد و از آن زن خوشش می آمد بر شوهر او واجب بود آن زن را طلاق دهد تا پیامبر بتواند با آن زن ازدواج کند.» 4ـ می گوید: وجود ائمه علّت وجود همه موجودات است. این هم دخالت در امور مربوط به خداست و عاجز داشتن خداوند متعال از خلقت و رزق و امثال آن است (تحلیلی بر تاریخ و عقاید فرقه شیخیه، ص 117) 5ـ ائمه را علّت و قیّوم یک میلیون عالم می داند. که این مطالب در درجه اوّل غلوّ و در درجه دوم کفر است Q}الله لا إله إلاّ هو الحی القیوم. 6ـ اعمال شیعه اعمال ائمه به حساب می آید و برای آن هاست و برای همین جهت گناه شیعه هم در واقع گناه ائمه است!!! این کلامی است که احسائی ادّعا می کند به او وحی شده که باید گفت اولاً: وحی و نزول آن با رحلت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ قطع گردیده. و ثالثاً چرا گناه شیعه متوجه ائمه است مگر قرآن نمی فرماید کل نفسٍ بما کسبت رهینه. {Q(هر نفسی در گرو عمل خویش است.) بنا به گفته احمد خدايي این همه تعریف و تمجید و غلوّ در حق ائمه بی جهت نبوده است، تمامی این ها رشوه بوده تا گناه شیعه را به گردن ائمه بگذارند. 7ـ احسائی علاّوه بر آن چه سابقاً گذشت ائمه را علّت فاعلی و مادی و صوری و غايی نظام هستی می داند. که غلوّ و کفر مطلق است. 8ـ مهم ترین اختلاف احسائی با اسلام و به ویژه تشیع، اعتقاد او درباره معاد است وی می گوید: انسان دارای دو نوع جسد است!!! یک جسدی که از عناصر ترکیب یافته که لذت و عذاب مربوط به این بدن نیست. اما جسد دوم باقی و همیشگی است این جسد که همان طینت است از عالم هور قلیا می باشد و در عالم قبر قابل رویت و دیدن نیست. در اين باره به دو نکته اشاره مي شود: الف: ساختمان وجودی بشر مرکب از دو چیز است جسم و روح. سه چیز نیست که وقتی یکی پوسید دو تای دیگر بماند. ب: آیات قرآن دلالت بر هور قلیا و امثال آن ندارند. «آیا انسان گمان می کند استخوان های او را جمع نخواهیم کرد؟ بلکه ما قدرت داریم سر انگشتان او را به حال نخستین برگردانیم.» این ها فقط نمونه هائی از عقاید احسائی در شرح الزیاره بود غالب نوشته های وی چه در شرح الزیاره و چه در کتب دیگر ایشان با ضروریات مذهب منافات دارد و چنان چه گذشت علمای با صلابت تشیع با هیچ کس عقد اخوت یا اعلان جنگ نداشته اند بلکه فقط با توجه به عقاید و آراء احسائی است که او و کتبش را طرد کرده اند. اما راجع به قمه زنی چیزی که قابل توجه باشد در میان آثار آنان پیدا نشد امّا دو نکته جهت اطلاع ذکر می شود. الف: شیخی هاي احقاقی (حاج میرزا حسن اسکوئی) بدعت های موجود در شیخیه را به کریم خانی ها نسبت می دهند. ب: شیخیه همدان که شعبه ای مستقل از کریم خانیه بوده و فتنه های متعددی در آن جا راه انداخته اند در صحنه عمل، قمه زنی شدیدی داشته اند. و ما در منابع آن ها مطلبی که دال بر منع قمه زنی باشد پیدا نکردیم. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه