اینکه در قران گاهی حکم کلی گفته می شود و درجایی دیگر یک مصداق بیان می شود باهم منافات ندارد؟

ضمن تقدیر از دقت شما در آیات قرآن، باید عرض کنیم که اگر مشاهده می شود در یک جا مثل آیه 69 سوره «نساء» کسانی را که در اثر اطاعت از خدا و رسول او مشمول نعمت های خدا واقع شده اند در کنار هم ذکر کرده است و در موارد دیگر مثل آیه 130 سوره «بقره» حضرت ابراهیم(ع) را به عنوان یکی از صالحان ذکر کرده است و همین طور در سوره «یوسف» آن بزرگوار را از بندگان مخلص شمرده است و... هیچ گونه منافاتی بین این آیات وجود ندارد و این مطلب شایع است که در قرآن و روایات، گاهی چند دسته یا طائفه -که همه مشمول یک حکم هستند- دنبال هم ذکر می شوند و گاهی نیز به طور جداگانه بیان می گردند هم چنین گاهی مطلبی را به صورت یک قانون یا حکم کلی ذکر می کنند، سپس افراد یا گروهی را به عنوان مصادیق آن حکم کلی معرفی می نمایند؛ مثلاً در همین آیه خداوند به صورت کلی فرموده است: «هر کس از خدا و رسول او اطاعت کرد از جمله کسانی است که خدا او را مشمول نعمت های خاص خودش قرار می دهد و وی در قیامت رفیق و همنشین پیامبران، صالحان و شهیدان خواهد بود». در آیات دیگر نیز نمونه ای از این افراد را معرفی کرده است. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/3125) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه