تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در پاسخ به مطالب ذیل توجه نمایید : 1- این سخن نورانی امیر مومنان -ع- بر گرفته از آیه 33 سوره انفال است که می فرماید : وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ خداوند، تا تو در میان آنها هستى آنها را مجازات نخواهد کرد، و (نیز) تا استغفار مى کنند خدا عذابشان نمى کند.از آیه فوق استفاده می شود که وجود پیامبران وسیله مؤثرى براى امنیت مردم در برابر بلاهاى سخت و سنگین، و پس از آن استغفار و توبه و روى آوردن به درگاه حق عامل دیگرى است.اما اگر عامل دوم نیز بر چیده شود جوامع بشرى هیچگونه مصونیتى در برابر مجازات هاى دردناکى که به خاطر گناهانشان در انتظار آنهاست نخواهند داشت، این مجازاتها در شکل حوادث دردناک طبیعى، و یا جنگ هاى خانمانسوز و ویرانگر یا اشکال دیگر آشکار مى شوند، همانگونه که انواع مختلف آن را را تا کنون دیده یا شنیده ایم.2- آیه بیانگراین نکته است که نفس وجود پیامبر دفع کننده بلا و عذاب است زیرا پیامبر -ص- مظهر رحمت واسعه الهی است و رحمه للعالمین است و وجود او مانع نزول قهر الهی و بلا و عذاب است . 3- سخن امیر مومنان -ع در مورد مغفرت نیست بلکه در مورد عذاب الهی است که وجود پیامبر رحمت -ص- و نیز استغفار مانع نزول آن است و پس از رحلت پیامبر -ص- تنها عامل استغفار باقی مانده است سخن آن حضرت در نهج چنین است : َ کَانَ فِی الْأَرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَکُمُ الْآخَرَ فَتَمَسَّکُوا بِهِ أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِی رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِی فَالِاسْتِغْفَارُ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ4- بنا بر این در زمان ما عامل نجات بخش از عذاب الهی استغفار است و این استغفار اعم است از استغفار خود ما و یا درخواست استغفار از پیامبر –ص- و اولیای الهی که بر طبق عقیده شیعه و غالب اهل سنت به جز وهابیون درخواست از پیامبر و اولیای الهی امری مشروع و عقلانی و بر گرفته از قرآن و سنت است .
.
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.