چرا بیشتر پیامبران ما در فقر و سختی زندگی کردند . ایا یک زندگی آسوده مشکلی دارد اینطوری که ما بیشتر به عظمت خدا پی می بریم.

و امیرالمومنین علیه السلام فرمود :« دار بالبلاء محفوفة ؛دنیا خانه ای است که به امتحان پیچیده شده است.»(خطبه/226 )از آنـجا که نظام حیات در جهان هستی نظام تکامل و پرورش است و تمامی موجودات زنده مسیر تـکـامـل را مـی پـیـمـایند همه مردم از انبیاء گرفته تا دیگران طبق این قانون عمومی می بایست آزمـایـش شـوند و استعدادات خود را شکوفا سازند گرچه امتحانات الهی متفاوت است گاهی با وفـور نعمت و کامیابیها و گاه به وسیله حوادث سخت وناگوار بعضی مشکل بعضی آسان و قهرا نتائج آنها نیز با هم فرق دارد اما به هرحال آزمایش برای همه هست .بنابر این امتحان پیامبران برای ترفیع درجات است. (تفسیر نمونه ج 1 ص 528، مکارم شیرازی - ناصر و دیگران)حکمت فقر در انبیاء به سبب اهداف متعالی است . فقر انبیا (ع) از جمله پیامبر اکرم (ص)، از این نوع است . پیامبر (ص) باوجود ثروت فراوانی که همسرش حضرت خدیجه (س) در اختیار وی گذاشته بود، تا پایان عمر در فقر زیست; زیرا خداوند خود بر پیشوایان دینی واجب کرده است که مانند فقیرترین افراد جامعه زندگی کنند . حضرت علی (ع) می فرماید: اگر انبیا (ع)، صاحب قدرت و ثروت بودند، گرایش مردم به آنان با انگیزه های غیر الهی آمیخته می شد . اگر خداى سبحان اراده مى فرمود، به هنگام بعثت پیامبران، درهاى گنجها، و معدنهاى جواهرات و باغات سرسبز را به روى پیامبران مى گشود، و پرندگان آسمان و حیوانات وحشى زمین را همراه آنان به حرکت درمى آورد. اما اگر اینکار را مى کرد، آزمایش از میان مى رفت، و پاداش و عذاب بى اثر مى شد، و بشارتها و هشدارهاى الهى بى فایده مى بود، و بر مومنان اجر و پاداش امتحان شدگان واجب نمى شد، و ایمان آورندگان ثواب نیکوکاران را نمى یافتند، و واژه ها، معانى خود را از دست مى دادند. در صورتیکه خداوند پیامبران را با عزم و اراده قوى، گرچه با ظاهرى ساده، و فقیر مبعوث فرمود، با قناعتى که چشم و دلها را پرسازد، هر چند فقر و ندارى ظاهرى آنان چشم و گوشها را خیره سازد. اگر پیامبران الهى، داراى چنان قدرتى بودند که مخالفت با آنان امکان نمى داشت، و توانایى و عزتى مى داشتند که هرگز مغلوب نمى شدند، و سلطنت و حکومتى مى داشتند که همه چشمها به سوى آنان بود، از راههاى دور بار سفر به سوى آنان مى بستند، اعتبار و ارزششان در میان مردم اندک، و متکبران در برابرشان سر فرود مى آوردند، و تظاهر به ایمان مى نمودند، از روى ترس یا علاقه اى که به مادیات داشتند، در آن صورت نیتهاى خالص یافت نمى شد، و اهداف غیر الهى در ایمانشان راه مى یافت، و با انگیزه هاى گوناگون به سوى نیکى ها مى شتافتند. اما خداى سبحان! اراده فرمود که پیروى از پیامبران، تصدیق کتب آسمانى، و فروتنى در عبادت، و تسلیم در برابر فرمان خدا، و اطاعت محض فرمانبردارى، با نیت خالص تنها براى خدا صورت پذیرد، و اهداف غیر خدایى در آن راه نیابد، که هر مقدار آزمایش و مشکلات بزرگتر باشد ثواب و پاداش نیز بزرگتر خواهد بود.(شرحی از حدیث قاصعه )در حدیثی آمده است: اولین کسی که وارد بهشت می شود، حضرت علی(علیه السلام) است .(بحارالانوار، ج108، ص108)و در حدیث دیگر آمده است: آخرین پیامبری که وارد بهشت می شود، حضرت سلیمان(علیه السلام) است؛ زیرا او در دنیا حکومتی وسیع داشته و کمتر امتحان شده است. (میزان الحکمه، ج2، ص912، حدیث 5978) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه