قرآن مجید فلسفه خلقت بدون پدر حضرت عیسی(ع) را چنین بیان می نماید: A}قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آیَةً لِلنَّاسِ وَ رَحْمَةً مِنَّا{A؛(۱۹:۲۱) پروردگارت فرمود: این کار بر ما آسان است تا او را نشانه ای برای مردم و رحمتی از سوی خود قرار دهیم. توضیح آنکه خداوند هر پیامبری را برای اثبات نبوتش به سلاح اعجاز مجهز می سازد تا جهانیان به روشنی صداقت او را در ارتباط با مبدأ آفرینش و عالم غیب دریابند و بدو ایمان آورند.

قرآن مجید فلسفه خلقت بدون پدر حضرت عیسی(ع) را چنین بیان می نماید: قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آیَةً لِلنَّاسِ وَ رَحْمَةً مِنَّا؛(19:21) پروردگارت فرمود: این کار بر ما آسان است تا او را نشانه ای برای مردم و رحمتی از سوی خود قرار دهیم. توضیح آنکه خداوند هر پیامبری را برای اثبات نبوتش به سلاح اعجاز مجهز می سازد تا جهانیان به روشنی صداقت او را در ارتباط با مبدأ آفرینش و عالم غیب دریابند و بدو ایمان آورند. گاه حکمت چنین اقتضا می کند که این آیت و نشانه را پیش از دعوی نبوت آشکار سازد تا توجه همگان به سوی نبی و امر خطیر نبوتش جلب گردد و زمینه های لازم روانی و فکری برای پذیرش دعوت حق فراهم گردد. این مطلب به گونه های مختلف نسبت به برخی از انبیا علیهم السلام رخ داده است. چنان که مقارن میلاد پربرکت پیامبر اکرم(ص) حوادث عظیمی مانند خشک شدن دریاچه ساوه که مظهر بت پرستی بود و شکستن کنگره های طاق کسری که بزرگ ترین مظهر قدرت طاغوتی زمان بود و حوادث دیگری رخ نمود که ظهور مردی بت شکن و طاغوت برانداز را نوید می داد. این گونه معجزات را در اصطلاح «ارهاص» می نامند. خلقت حضرت عیسی(ع) بدین سان یکی از مصداق های بارز اعجاز است چه به دنبال خود همه افکار را به سوی مریم جلب نمود و آن مقدمه بود تا عیسی(ع) در گهواره به سخن آید و درمقام دفاع از مادر نبوت خویش را اعلام دارد: فَأَشارَتْ إِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی اَلْمَهْدِ صَبِیًّا قالَ: إِنِّی عَبْدُ اَللَّهِ آتانِیَ اَلْکِتابَ؛ (19:30-29) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه