آيا دين به عنوان يك هدف مستقل به سياست پرداخته است يا در حدّ ضرورتي كه زمينه سعادت ‏اخروي باشد؟

هدف مطلق و نهايي دين، نوراني شدن انسان‌ها و رسيدن آنان به شهود و لقاء الله و دارالقرار است و ‏از اين رو، قيام مردم به قسط و عدل: ”ليقوم الناس بالقسط“(1) و حتي عبادات، همگي اهداف نسبي و ‏متوسط دين هستند. مسائل عبادي و سياسي، وسائلي براي رسيدن فرد و جامعه به آن هدف نهايي ‏مي‌باشند و همگي صراط و راهند و راه، هيچ‌گاه نمي‌تواند هدف نهايي باشد؛ ولي در عين حال، سياست، ‏امري ضروري است و در همه شؤون زندگي انسان و در همه احكام و دستورهاي اسلام ملحوظ شده است؛ ‏به گونه‌اي كه قوانين ديني، جداي از سياست نيست و سياست صحيح نيز خارج از قوانين اسلامي نخواهد ‏بود.‏‎ ‎‏‏‏(1) سوره حديد، آيه‎ ‎‏25.‏‏مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه ، ص 333)‏ .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه