با سلام. از آن‌جا که احتیاج از وجدانیات است، و اگر کسی دنبال معنای آن بگردد در واقع محتاج است. استقلال مفهوم مقابل است که آن هم از وجدانیات و دنبال مفهوم گشتن یعنی نبود استقلال در درکش که همان احتیاج می‌شود. علیت هم از وجدانیات است. با تحلیلی ساده باید بگوییم که «عدم علیت» (معلول بدون علت) هم از وجدانیات است؛ یعنی آدمی که علیت را برای خودش اثبات می‌کند «عدم علیت» را نیز می‌شود اثبات کرد. پس به راحتی می‌توان گفت همان‌طور که هم محتاج و هم مستقل در پیدا‌های هستی وجود دارد٬ علت و «بی‌علتی» نیز در هستی وجود دارد.

احتیاج، استقلال، علیت و عدم علیت را نمی‌توان از وجدانیات محسوب کرد؛ زیرا وجدانیات قضایایی هستند که به‌واسطه‌ی حواس باطنی به‌دست می‌آیند؛[1] و روشن است که این مفاهیم با هیچ‌یک از حواس باطنی به‌دست نمی‌آیند؛ بلکه از مفاهیم ثانی فلسفی هستند که با تأمل در مفاهیم اولی به‌دست می‌آیند.[2]بنابراین بقیه مطالب که مبتنی بر این فرض بوده را نمی‌توان پذیرفت. علاوه بر این‌که هیچ استدلالی بر تلازم آن مطالب وجود ندارد؛ زیرا ممکن است موجودی محتاج باشد و موجود دیگر مستقل و یا موجودی دارای علت باشد و موجود دیگری بی‌نیاز از علت. حال اگر بر فرض احتیاج، استقلال، علیت و عدم علیت وجدانی باشند، چه دلیل می‌شود که در مورد هر موجودی بتوان گفت که هم احتیاج دارد و هم استقلال، و هم علت دارد و هم ندارد. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه