چرا جوانان چه دختر و چه پسر سیره علوی و نبوی را بهترین گزینه برای زندگی نمی دانند و از این سیره فاصله می گیرند؟

به عقیده روان شناسان دوران بلوغ و جوانی دوره بروز احساسات مذهبی و شکفته شدن تمایلات ایمانی و اخلاقی است . جوانان به طبع انسانی خود در جستجوی حق هستند و در راه پی بردن به حقیقت مجاهده و کوشش می کنند و بدین وسیله تمایل فطری خود به معرفت را ارضا می نمایند(1) و درخشان ترین الگوها برای رسیدن به حق و شناخت حق ائمه اطهار( علیهم السلام) می باشند و بنابراین شیفتگی و ارادات جوانان به ایشان از همه قشرها بیشتر و شدید است. اگر داستان زندگی این نسخه های آسمانی درست بیان شود شیدایی و شیفتگی جوانان آشکار می شود مساله ای که در هدایت و رهبری نسل جوان نقش مهمی را بازی می کند وسایل هدایت به این اسوه ها است. استاد مطهری (ره) می فرماید: وسایل هدایت هر زمانی مخصوص خود آن زمان است یک چیز در یک جا وسیله هدایت است و بسا همان چیز در جای دیگر وسیله گمراهی و ضلالت می باشد. منطقی که یک پیرزن را مومن می کند اگر در مورد یک آدم تحصیل کرده به کار برده شود او را گمراه می کند یک کتاب در یک زمان متناسب ذوق عصر و ذوق زمان و سطح فکر زمان بوده و وسیله هدایت مردم بوده است و همان کتاب در زمان دیگر اسباب گمراهی است. نسل جوان یک نوع اداراکات و احساساتی دارد که در گذشته نبود و از این جهت باید به او حق داد در عین حال یک انحرافات فکری و اخلاقی دارد و باید آنها را چاره کرد اما چاره کردن این انحرافات بدون در نظر گرفتن مزایا یعنی ادراکات و احساسات و آرمانهای عالی که دارد و بدون احترام گذاشتن به این احساسات میسر نیست . در نسل گذشته فکرها به این اندازه نبوده این احساسات با این آرمانهای عالی نبود باید به این آرمانها احترام گذاشت اسلام به این امور احترام گذاشته است. اگر ما بخواهیم به این امور بی اعتنا باشیم محال است که بتوانیم جلوی انحرافهای فکری و اخلاقی نسل آینده را بگیریم روشی که فعلاً ما در مقابل این نسل گرفته ایم روش انتقاد صرف و مذمت است و دائماً فریاد ما بلند است که جوانان منحرفند ... رقص چنان و دائماً وای وای می کنیم و این درست نیست باید فکر اساسی برای این انحرافی کرد . اما برای رهبری نسل جوان بیش از هر چیز باید دوکار انجام شود : یکی اینکه باید این نسل را شناخت و آنگاه در فکر درمان و چاره شد ... و دیگر اینکه نسل کهن باید اول خود را اصلاح کند نسل کهن از بزرگترین گناه خود باید توبه کند و آن مهجور قراردادن قرآن ( نفهمیدن قرآن و عمل نکردن به آن در طول زندگی ) است همه ما باید به قرآن باز گردیم و قرآن را پیشاپیش خود قرار دهیم و در سایه آن به سوی سعادت و کمال حرکت کنیم. منابع و ماخذ : 1- جوان از نظر عقل واحساسات ، محمد تقی فلسفی ،جلد 1 صفحه 343 .2- ده گفتار ، استاد مرتضی مطهری (ره) ، صفحه 196- 199 و 221 -222.به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه