تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
زیارت در معنای صحیح آن، تجدید عهد و احترام نهادن به کسانی است که زندگی خود را در راه کشف حقیقت و دفاع از آن سپری کرده اند، ما در زیارت، از ارواح پاک چنین اشخاصی استمداد می طلبیم تا آنان با اذن الهی مشکلات معنوی و مادی ما را حل کنند و البته این بمعنی نفی و پشت پا زدن به اسباب طبیعی برای حل مشکلات نیست. توسل و زیارت، بهره گیری از اسباب طبیعی برای حل مشکلات نیست. توسل و زیارت، بهره گیری از اسباب و عوامل معنوی علاوه بر اسباب و عوامل مادی و طبیعی است. مسلمانی که مریض می گردد در عین حال که به شخصیتی همچون حضرت زین العابدین (ع) که بخشی از عمر شریفش ـ در واقعه کربلا- را به حکمت الهی بیمار بودند، توسل می جوید ، خود را از دارو درمان و مراجعه به دکتر بی نیاز نمی ببیند. بلکه معتقد است تاثیر توسل مکمل سایر اسباب است. قرآن مجید در سوره نساء آیه 64 درباره حضرت رسول (ص) می فرماید: اگر آنها، هنگامیکه به خود ستم می کردند (و مرتکب معصیتی می شدند) به نزد تو می آمدند و از خدا طلب آمرزش می کردند، و رسول خدا (ص) نیز برای آنها طلب آمرزش می کرد، خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند. و این حاکی از تأثیر وساطت نبی گرامی اسلام (ص) می باشد. البته ما نیز معتقدیم توسل نباید از حد منطقی فراتر رود، بطوریکه اولیاء الله را مستقل در تاثیر و بی نیاز از اذن خداوند بدانیم. بنابراین همانطوریکه اگر فردی تشنه باشد و نیاز به آب داشته باشد نمی گوید من آب نمی خورم بلکه خدا که قادر است مرا سیرآب خواهد کرد، همنطور هم ما نسبت به امامان یک چنین ایده ای داریم، بدین معنی که شفا دهنده اصلی خداوند است اما باید وسایل را به عنوان واسطه قرار دهیم اما این وسایل و واسطه ها فاعل مستقل بدون اذن خدا عمل نمی کنند بلکه با اذن خداوند کار انجام می دهند . .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.