در وبلاگ شخصي مسيحي شبهه کرده: الف. نگاه کردن به آلت تناسلي زن باعث کوري مي شود «النظر الي فروج النساء يورث العمي» (من لايحضره الفقيه، ج3، ص556). ب. امام زمان لخت و عريان ظاهر مي شود «انه سيظهر عاريا امام قرص الشمس» (حق اليقين، ص347). ج. امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: درست است که زن وسيله خوشي و بازيچه مرد است. (فروع کافي، رهنمودهاي چهارده معصوم،آداب زناشويي).

قبل از بيان توضيح مطالب بايد عرضه بدارم: اين سه حديث هيچ ربطي در درک معنايي با يکديگر ندارند، چون يکي درباره مجامعت است، ديگري درباره امام زمان(عج) و سومين قسمت اين پرسش درباره شخصيت زنان. ما براي آن که شخص در اين پرسش ها بي جواب نماند جواب هر کدام را جداگانه عرض مي نماييم. اولا: اعتبار اين احاديث در کتب شيعي به ما رسيده و ما آنان را در پاورقي آورده ايم. ثانيا: دين اسلام ديني جامع و محکمي است و براي هر پرسش خويش داراي جواب هايي و داراي منطقي محکم مي باشد. شايد نکته اي را در 1400 سال گذشته بيان نموده باشد ولي جواب آن پرسش ها را امروزه دانشمندان فهميده و به اين نتيجه رسيده اند که اهلبيت نبوت ـ عليهم السلام ـ افرادي عادي نبوده، به واقع فرستادگاني خاص از جانب رب الهي (جل جلاله) بوده اند. قسمت الف. نگاه کردن به آلت تناسلي زن باعث کوري مي شود. النظر الي فروج النساء يورث العمي؟ روايات در اين زمينه به دو دسته تقسيم مي گردند: الف: در برخي از آنها آمده است «نگاه کردن به عورت زن هنگام جماع موجب کوري مي شود» و اصطلاحا اين دسته از روايات مسأله را به طور مطلق بيان کرده است و ديگر بيش از اين ندارد که کوري فرزند منظور است و يا کوري خود ناظر و نگاه کننده. و از جمله اين دسته روايتي است که پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ ضمن توصيه خويش به اميرمومنان علي ـ عليه السلام ـ درباره آداب رفتار با همسر و نيز آداب آميزش، بيان نموده است و شيخ صدوق آن را در «امالي» و هم در «من لايحضره الفقيه» آورده است. بنا بر اطلاق اين روايات مي توان گفت: «کوري» که نتيجه نگاه کردن به شرمگاه زن هنگام آميزش مي باشد نيز مطلق است و اطلاق و عموميت آن از سه جهت مي تواند باشد: 1. کوري ظاهري يکي اين که رعايت نکردن آداب آميزش سبب کوري ظاهري مي شود نه به طور حتمي و هميشگي بلکه ممکن است که اين نگاه چنين نتيجه اي را به دنبال داشته باشد و شاهد بر اين که چنين نتيجه، قطعي نيست و محتمل مي باشد اين است که در همين روايتي که شيخ صدوق در امالي از پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ آورده است، حضرت چندين بار عباراتي نظير: «لا يومن أن يکون... يعني بيم آن مي رود که» ... و عباراتي «فاني اخشي... يعني مي ترسم که...» را به کار برده است، ترديد آميز بودن عبارت پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ خود دليلي است بر اين که آفاتي از قبيل کوري به دنبال آن نگاه، قطعي نيست. 2. کوري باطني دوم اين که ممکن است کوري باطني ناظر مقصود باشديعني مخالفت دستور و آداب اسلامي هر چند الزامي هم نباشد به يک نحوي ناديده گرفتن آن با مخالفت با شرع به حساب مي آيد و روشن است که مخالفت با دستورات اسلام از نظر قلبي و باطني سبب زوال بصيرت و روشن ضميري انسان مي گردد و لذاست که عمل نکردن به دستور پيامبر و ائمه ـ عليهم السلام ـ حتي در همان جايي که يک امري را به عنوان کراهت بيان مي کند، گاهي موجب جرأت بر ارتکاب محرمات و مخالفت دستورات الزامي شرع مي شود. 3. کوري ظاهري فرزند از جهت ديگر اين دسته از روايات اطلاق دارد و آن اين که ممکن است کوري ظاهري فرزند نتيجه آميزشي باشد که در آن آداب آميزش رعايت نشده و روشن است که کوري باطني نسبت به فرزند وجهي ندارد زيرا او مخالف حکم کراهت را نکرده ولي اين که ممکن است ظاهراً کور متولد شود اثر وضعي عمل والدين است آن هم نه به طور قطعي و هميشگي بلکه رعايت نکردن آداب آميزش احتمال پديد آمدن چنان آفاتي را بسيار زياد مي کند حال اگر با رعايت نکردن آداب مورد نظر فرزند کور به دنيا نيامد نمي توان گفت روايت نقض شده است زيرا همان طوري که گفته شد روايت به طور احتمال مسأله کوري را مطرح کرده است و محتمل بودن آن يک امري نيست که بر خلاف عقل باشد و علم بشري نيز دليلي بر بطلان مفاد و مضمون روايت مورد بحث ارائه نداده باشد. و بلکه از آنجايي که ميان جسم و روح انسان پيوند محکم برقرار است مي توان ادعا کرد رفتارهايي که زن و شوهر در هنگام آميزش که نزديک ترين حالت ارتباط ميان آن دو است از خود بروز مي دهد مي تواند بر جسم و روح فرزندان به عنوان ثمرات آن آميزش آثار مثبت و منفي داشته باشد چنان که امروزه پژوهش هاي پزشکي به موارد مشابه کوري فرزند و روح او مي دانند و خود چنين ارتباطي ميان حالات مادر و فرزند از لوازم ارتباط ميان زن و شوهر و فرزندان آن دو است. به بيان ديگر اين روايات آفاتي از قبيل کوري را به طور مقيد مطرح نموده و از نظر فني و قواعدي که در جاي خودش مبرهن شده است، بايد رواياتي را که مسأله کوري را به طور مطلق بيان نموده است، حمل بر اين روايات کرده و گفت: منظور معصومين ـ عليهم السلام ـ از کوري در هر دو دسته روايات، کوري فرزند است. نتيجه: اولا: منظور از «النساء» زوجه و همسر انسان است زيرا نظر به شرمگاه زن آن هم هنگام جماع و مقاربت، مطابق روايات مکروه است در حالي که نظر به شرمگاه اجنبيه حرام است. ثانياً: کوري به دنبال نگاه کردن به شرمگاه زن در روايات به دو صورت بيان شده است که بر اساس قواعد اصولي مطلق را بايد حمل بر مقيد کرد و نتيجه اين مي شود که منظور کوري فرزند است آن هم کوري ظاهري. ثالثاً: مساله کور متولد شدن فرزند به دنبال آميزشي که آداب اسلامي در آن رعايت نشده در خود روايات به صورت احتمال بيان شده نه يک امر قطعي، لذا اگر چنين عارضه اي پديد نيامد نمي توان روايات مورد بحث را نقض شده به حساب آورد. قسمت ب. مراد از امام زمان لخت و عريان ظاهر مي شود. انه سيظهر عاريا امام قرص الشمس؟ يکي از مباحثي که پيرامون ظهور حضرت حجت(عج) مطرح است وجود علامات حتمي و غير حتمي مي باشد که در کتب روايي و سيره به آنان اشاراتي گرديده است. پرسش گر محترم در اينجا سوالي را مطرح نموده بدين قرار که: امام زمان لخت و عريان ظاهر مي شود. انه سيظهر عاريا امام قرص الشمس. اولاً چنين روايتي در هيچ کتب معتبري يافت نگرديد و با آدرسي که عنايت فرمود روايت بدين قرار مي باشد: علامه مجلسي مي فرمايد: شيخ طوسي و نعماني از حضرت رضا روايت کرده اند که: از علامات ظهور حضرت قائم آن است که بدن برهنه اي در پيش قرص آفتاب ظاهر خواهد شد... . گفته نشده امام زمان لخت و عريان ظهور مي کند، گفته شد بدن برهنه اي؛ اما مراد از اين بدن برهنه کدام بدن است هرگز اشاره اي بدان نگرديده است. نتيجه: بايد عرضه بداريم چنين روايتي در هيچ کتب روايي يافت نشده و چرا و چگونه چنين روايتي طرح گرديده، براي ما نامشخص است. قسمت ج. زن وسيله خوشي و بازيچه مرد؟ اگر در آيات و روايات خوب توجه نماييم مي بينيم زن به مانند لباس مرد، شريک و برکت زندگي مرد، و کامل کننده دين مرد مي باشد که از ناحيه معصومين ـ عليهم السلام ـ و کتب معتبر، اين اخبار به ما رسيده است در صورتي که در بعضي از اديان، زن را به مانند موجودي مضاف بر خلقت مي دانند و براي او حتي به اندازه حيواني ارزش قائل نيستند. اما ببينيم اسلام براي زن به چه اندازه ارزش قائل گشته است: حديثي که سوال نمودند عبارت اصلي آن بدين صورت است پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمود: انما المراه لعبه فمن اتخذها فليصنها. زن وسيله خوشي است، هر که زن مي گيرد او را نگه دارد و ضايع مگذارد. اين حديثي که عبارتش را متذکر گرديديم از نبي مکرم اسلام مي باشد. ابوالعباس بقباق گفت: از امام صادق ـ عليه السلام ـ شنيدم که مي فرمود: شخص با ايمان هر قدر محبتش با همسرش بيشتر شود درجه ايمانش بالا مي رود. در اين حديث کلمه لَعبَهٌ آمده و «لعب» «به معني شوخي کردن و بازي کردن» و «لعبه» به معني در شادي و غم شريک يکديگر بودن مي باشد. پس در اين حديث شريف هيچ اشاره اي به بازيچه بودن زن نگرديد. نتيجه: امام در اين حديث پيامش بر اين بوده راه حلال بهترين راه براي لذت و زندگي مي باشد، پس از راه حلال خارج نگرديد، و با همسرتان بهترين لذت را از راه حلال ببريد و از گناهان بدور باشيد. با توجه به معني لعبه در لغت که شريک يکديگر بودن هم مي باشد، مراد رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ اين است که در زندگي شريک شادي و غم همديگر باشيد و اين تفاهم و همسويه را نگه داريد و از دست ندهيد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه