پوشش جلباب در زمان پیامبر(ص) /

تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه

در آیه ۵۹ سوره مبارکه احزاب که پیامبر به همسران و دختران و زنان مومن فرمان دهد که جلباب را به خود گیرند این آیه می گوید زنان مومن و آزاد از این پوشش استفاده کنند تا با بردگان تفاوت داشته باشد در حال حاضر مسله بردگی از میان رفته پس این حکم نیز منتفی می گردد ؟


در پاسخ این پرسش ابتدا باید به این نکته اشاره کنیم که بیان صریح این آیه شریفه بر این مطلب تاکید دارد که ای پیامبر به همسران و دخترانت و زنان مومنان بگو جلبابهای خود را بر خویش فرو افکنند، این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است ...(1) همان گونه که مشاهده می گردد خطاب آیه تمام زنان مومن را در بر می گیرد، و دلیلی هم که در ادامه ذکر گردیده بر این مطلب تاکید دارد، که تا این زنان به ایمان و پاکی شناخته شوند، تا مورد آزار و اذیت، اراذل و اوباش قرار نگیرند، بدین ترتیب از نظر ظاهر لفظ آیه به شناسایی زنان آزاد مومن از بردگان تکیه ندارد ،البته ناگفته نماند که برخی از مفسران در تفسیر و شرح و توضیح این آیه به این مطلب اشاره کرده اند که از آنجایی که در آن زمان چنین معمول بود که کنیزان بدون پوشاندن سر و گردن از منزل بیرون می آمدند و نیز از نظر اخلاقی وضع خوبی نداشتند و بدین جهت گاهی از سوی برخی جوانان هرزه مزاحمتهایی برای آنان ایجاد می شد لذا خداوند به زنان آزاد مسلمانان دستور می دهد که حجاب اسلامی را کاملا رعایت کنند تا از کنیزان شناخته شوند و بهانه ای برای مزاحمت به دست هرزگان ندهند، برخی دیگر از مفسران در شرح و توضیح این آیه نظر کلی تری را ارائه داده اند و آن اینکه هدف از این حکم الهی در خصوص رعایت پوشش کامل از سوی زنان مسلمان این است که این زنان در حفظ حجاب و رعایت نکاتی که در این باره وجود دارد سهل انگار و بی اعتنا نباشند و مانند بعضی از زنان بی بند و بار که در عین داشتن حجاب سبک سر و بی پروا و لا ابالی اند، به نحوی که غالبا قسمتهایی از بدن آنان نمایان است رفتار نکنند تا مانند آنان توجه افراد هرزه را به خود جلب ننمایند (2) در مجموع هر دو نظریه می تواند قابل قبول باشد به لحاظ موضوعیت زمان نظریه اول و به لحاظ کلیت موضوع در سایر زمانها نظریه دوم قابل قبول است، علاوه اینکه شان نزولها باعث محدودیت حکم نمی شود و بسیاری از آیات مخاطب آنها افراد خاص یا شخص نبی اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم) است این دلیل نمی شود که حکم آن را هم محدود به افراد و زمان کنیم و این بحث خاصی است که اگر حکمی مختص به زمان و یا مکان و فردی باشد باید بیان می شد و البته علما و کارشناسان دینی در بیان احکام تمام این موارد را بررسی میکنند .منابع : 1-احزاب 59.2-تفسیر نمونه، ج 17،ص426-427.به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25



0 دیدگاه
برای این پست دیدگاهی وجود ندارد

ارسال نظر



آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود

09111169156

info@parsaqa.com

حامیان

Image Image Image

همكاران ما

Image Image