اوضاع سياسي و فرهنگي دوران امام هادي عليه السلام را بررسي کنيد.

امام هادي عليه السلام ، امام دهم ما شيعيان است پدرش امام جواد عليه السلام و مادرش سمانه نام دارد.امام علي النقي در محلي به نام «صُريا» نزديک مدينه در نيمه ماه ذيحجه سال 212 هجري قمري چشم به جهان گشود. بعد از 41 سال و چند ماه عمر، در سوم ماه رجب سال 254 هـ.ق در سامراء به دست معتز 13 سيزدهمين خليفه عباسي و بعد از 33 سال امامت شهيد شدند.[1]خلفاي معاصر امام ـ عليه السلام ـ به ترتيب عبارتند از:معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعين و معتز.اوضاع سياسي در زمان امام علي النقي عليه السلام بطور کلي اوضاع سياسي دستگاه عباسي در دوران امام هادي ـ عليه السلام ـ شامل موارد و عناوين ذيل مي باشد:1ـ زوال هيبت و عظمت خلافت عباسي که بر اثر عوامل داخلي و خارجي، خليفه عملاً يک مقام تشريفاتي به حساب مي آمد ؛2ـ خوش گذراني و هوس راني درباريان به خاطر عدم شايستگي که بر دستگاه بني عباس حاکم بود ؛3ـ گسترش ظلم و بيدادگري و خودکامگي و غارت بيت المال و صرف آن در عياشي ها و خوش گذراني ها ؛4ـ گسترش نهضت و قيام هاي علوي به نحوي که در فاصله سال 219 تا 270 قمري، تعداد 18 قيام ضبط شده است.[2]اگر بخواهيم بصورت جزئي مصداق هاي اين اوضاع سياسي را اشاره کنيم، مي توان آن دوران را چنين ترسيم نمود :1 - تسلط غلامان ترک بر دستگاه عباسي و عزل و نصب خلفا و وزراء ؛2 ـ عدم آشنايي ترکان به امور سياسي و اداره جامعه ؛3 ـ انتشار رشوه، اختلاس در بين وزيران و واليان حکومت ؛4 ـ شکنجه و آزار و اذيت علويان به خصوص در دوران متوکل ؛5 ـ تخريب بارگاه ملکوتي امام حسين عليه السلام در زمان متوکل و جلوگيري از ورود مسلمانان به زيارت.[3]اوضاع فرهنگي در زمان امام علي النقي عليه السلام 1ـ مطرح شدن شيعه : با رويارويي امام عليه السلام با فقيهان درباري و پاسخ روشن و دقيق به مباحث فقهي آنان در واقع مکتب اصيل شيعه مطرح شده و بر همگان ثابت مي کرد که تنها راه نجات در گرو اطاعت از همين مکتب مي باشد ؛2ـ مناظرات امام عليه السلام با مکتب هاي کلامي رايج مثل «معتزله» و «اشاعره» و مطرح شدن نظريات آنان در جامعه: جمله مباحث آن ها مي توان به، جبر، تفويض، اعتقاد جسميت خدا و .... اشاره کرد. که امام عليه السلام به مناظره با اين گروه ها مي پرداخت و آراء و نظريات آن ها را ردّ و نظر شيعه را تبيين مي کردند ؛ 3ـ مبارزه با غلات : اطل و منحرف که فعال بودند، گروه غلات را بايد نام برد. که امام دهم از همه آن ها اظهار تبري جستند.4ـ خلق يا حادث بودن قرآن و هدايت جامعه شيعي توسط امام عليه السلام : يکي از مهم ترين و داغ ترين جريان هاي فکري و عقيدتي، فتنه خلق قرآن بود. گروه هاي معتزله و اشاعره به مخالفت با يکديگر پرداخته و هر کدام طرف دار نظريه خاص بودند. امام عليه السلام سکوت را در اين اوضاع جايز ندانسته و خط بطلان بر فکر انحرافي کشيدند و انديشه درست را مشخص مي کردند و به تبيين موضع اصولي و هدايت گر خود مسلمانان را از وارد شدن در چنين بحث و جدال بيهوده اي بر حزر مي داشتند.5ـ تربيت شاگردان برجسته توسط امام عليه السلام: شيخ طوسي، تعداد شاگردان آن حضرت را در زمينه هاي مختلف علوم اسلامي 185 نفر مي داند. از جمله شاگردان مکتب آن حضرت مي توان به فضل بن شاذان، عبد العظيم حسني و .... اشاره نمود.[4]معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1ـ منتهي الآمال؛ ، نويسنده: شيخ عباس قمي .2ـ تاريخ سياسي عصر غيبت؛ ، نويسنده: جاسم حسين. .

سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/28

لینک کوتاه