آیه مبارکه {Qوَمَا مَسَّنَا مِن لُغُوبٍQ} اشاره به چیست؟

ترجمه آیه شریفه با توجه به ابتدای آن چنین است؛ «ما آسمان ها و زمین و آن چه را در میان آن هاست در شش روز آفریدیم و هیچ گونه رنج و سختی به ما نرسید». همان گونه که از ترجمه آیه مشخص است، آیه شریفه در مقام بیان قدرت نامحدود و بی کران الهی است و خداوند متعال از آفرینش عظیم آسمان و زمین و آن چه ـ تمامی موجودات ـ در آن هاست هر گونه سختی و خستگی را از خود نفی می کند. بدیهی است کسی که قدرت اش محدود باشد، اگر بخواهد کاری انجام دهد که بیش از توان او باشد خسته و درمانده و وامانده خواهد شد، ولی در مورد وجودی که قدرتش نامحدود و توانایی اش بی نهایت است این امور مفهومی ندارد. البته لازم به یاد آوری است که این آیه شریفه با آیات ابتدای این سوره که کافران منکر معاد بودند نیز پیوستگی دارد آن جا که مشرکان می گفتند: أَئِذَا مِتْنَا وَکنَّا تُرَابًا ذَلِک رَجْعٌ بَعِيدٌ؛ آیا هنگامی که ما مردیم و خاک شدیم دوباره به زندگی باز می گردیم؟ این بازگشتنی است بعید! بنابر این با توجه به پیوستگی این آیات خداوند متعال می خواهد بگوید خداوندی که قادر است بی هیچ گونه خستگی و رنج این آسمان و زمین با عظمت و این همه کرات و کواکب ـ ستارگان ـ و کهکشان ها را ایجاد کند، توانایی دارد که انسان را بعد از مردن بار دیگر به حیات باز گرداند و لباس زندگی در اندامش بپوشاند. در مورد آیه مورد سوال، مفسرین شأن نزولی را نیز در مورد آن نقل نموده اند؛ و آن این که یهودیان بر اساس پندار خرافی خویش بر این باور بودند که خدا پس از آفرینش جهان، در روز شنبه به استراحت پرداخت و آنان نیز به احترام خداوند، روز شنبه را تعطیل اعلام داشته و دست از کار می کشند. این آیه مبارکه در نفی این پندار پوچ و خرافی به روشنگری پرداخت که هرگز این گونه نیست، چرا که ذات بی همتای خدا، قدرتش محدود نیست که اگر بخواهد کاری بزرگ انجام دهد، خسته و درمانده گردد نیاز به استراحت و یاری داشته باشد؛ بلکه قدرت او نامحدود و وصف ناپذیر است و توانایی اش بی نهایت است و بر این اساس نه از انجام کاری خستگی به او می رسد و نه درمانده می شود. نتیجه این که، آیه شریفه به هر حال اشاره به قدرت و عظمت بی حدو مرز الهی دارد، که در پی انجام هر کاری هیچ گونه سختی و خستگی، عارض حضرت حق نخواهد شد و خداوندی که قادر است بدون هیچ زحمت و سختی آسمان و زمین را با عظمت و بزرگی اش بیافریند، به طریق اولی می تواند انسان را بعد از مردن دوباره، زنده گرداند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه