کمک کردن در سفر به رفقا و همراهان

کمک کردن در سفر به رفقا و همراهان در سفر اعانت رفقا کند و از خدمت و کار کردن در حوائج ایشان مضایقه نکند تا حق تعالى از او هفتاد و سه اندوه برطرف کند ، و او را در دنیا از هم و غم پناه دهد و از او اندوه بزرگ روز قیامت را برطرف کند. و روایت است که: حضرت امام زین العابدین علیه السّلام سفر نمى کرد مگر با اشخاصى که نشناسند آن حضرت را، براى آن که در راه اعانت آن ها نماید، زیرا که هر گاه آن جناب را مى شناختند، نمى گذاشتند که آن حضرت کارى بکند. و از اخلاق شریفه حضرت رسول صلّى الله علیه و آله نقل شده که وقتى، با اصحاب در سفر بود، خواستند گوسفندى بکشند؛ یکى گفت: کشتن گوسفند با من، دیگرى گفت: کندن پوست او با من و دیگرى گفت: پختن او با من، حضرت فرمود: جمع کردن هیزمش با من. گفتند: یا رسول الله این کار را ما خواهیم کرد، شما زحمت نکشید. فرمود: مى دانم شما این کار را خواهید کرد لکن من خوشم نمى آید که از شما امتیازى پیدا کنم، زیرا که حق تعالى کراهت دارد که ببیند بنده خود را که، فضیلت داده خودش را به رفقایش. و بدان که ثقیل ترین مردم در سفر نزد رفقا آن کسى است که با آن که اعضایش صحیح و سالم است تنبلى مى کند و مشغول کارى نمى شود و منتظر است که رفقاى او کارهاى او را بکنند. (کتاب شریف مفاتیح الجنان/ حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله (محدّث قمی)/ ابتدای باب سوم ) (برگرفته از نرم افزار محدّث قمی رحمه الله، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) قم) حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله / ولادت در قم در سال 1294 ه ق هجرت به نجف در 18 سالگی / هجرت به مشهد در سال 1332 هجرى / هجرت به نجف در سال 1352 هجرى وفات ایشان در نجف اشرف، در شب 23 ذیحجّه سال 1359 ه ق = دوم بهمن 1319 ش در سنّ 65 سالگی و قبر شریفش در ایوان سوّم ناحیه شرقى باب القبله صحن شریف مرقد مطهّر حضرت على علیه السّلام، کنار قبر استادش علاّمه محدّث نورى رحمه الله است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه