این جانب در آستانه سفر هستم، لطفاً موعظه و نصیحتى بفرمایید.

شخصى عازم سفر بود و خدمت حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام) رسید و همین خواسته شما را از آن حضرت درخواست کرد حضرت فرمودند: اگر همراه و هم‌سفر مى خواهى، خداوند تو را بس است. اگر رفیق مى خواهى، کرام الکاتبین تو را بس است. اگر مونس و هم‌زبان مى خواهى، قرآن تو را بس است. اگر پند و عبرت مى خواهى، دنیا تو را بس است. اگر عمل مى خواهى، عبادت تو را بس است. اگر موعظه و نصیحت مى خواهى، مردن تو را بس است. و اگر این همه پند و اندرز، تو را بس نباشد، پس آتش قیامت تو را بس است.(1) پی نوشت: 1 ـ استوصى رجل امیرالمؤمنین(ع) عند خروجه الى السفر فقال علیه السلام: «ان اردت الصاحب فاللّه یکفیک و ان اردت الرفیق فالکرام الکاتبون تکفیک و ان اردت المؤنس فالقرآن یکفیک و ان اردت العبرة فالدنیا تکفیک و ان اردت العمل فالعبادة تکفیک و ان اردت الوعظ فالموت یکفیک و ان لم یکفک ما ذکرت فالنار یوم القیامة تکفیک». جامع الأخبار، ص 511. ​​​​​​​​​​​​​​منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد دوم، قم: امیر العلم، 1383. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه